17 zwrotów, których nigdy więcej nie należy mówić dzieciom

W emocjonalnym kalejdoskopie rodzicielstwa każde wypowiedziane słowo niesie ze sobą ciężar budowania lub niszczenia poczucia własnej wartości naszych dzieci. W wirze codziennych obowiązków łatwo jest wyrzucić z siebie słowa, nie zdając sobie sprawy z ich głębokiego wpływu na rozwijające się małe dusze.

Niniejszy artykuł ma być dla rodziców drogowskazem, który pomoże im w komunikacji wzmacniającej pewność siebie, autonomię i wiarę we własne siły u dzieci, a jednocześnie pozwoli uniknąć pułapek w postaci słów, które ranią, niezależnie od tego, czy robią to celowo, czy nie.

Kilka lat temu, w parku, byłem świadkiem sceny, która wywarła na mnie głęboki wpływ. Mały chłopiec z poobijanymi kolanami płakał, a jego ojciec, wyraźnie zakłopotany łzami, krzyczał: „Bądź mężczyzną!”. Cisza, która zapadła po tej reprymendzie, była głośniejsza niż płacz dziecka. Ten moment był dla mnie punktem zwrotnym. Uświadomiłem sobie, jak bardzo nasze instynktowne reakcje, ukształtowane przez nasze wychowanie i społeczeństwo, mogą wpływać na to, jak nasze dzieci postrzegają siebie i radzą sobie ze swoimi emocjami. To skłoniło mnie do ponownej oceny sposobu, w jaki komunikuję się z moimi dziećmi, szukając alternatyw, które wspierają ich dobrostan emocjonalny. Zwroty, których należy unikać i ich alternatywy

„Duży chłopiec nie płacze!”

To zdanie utrwala stygmatyzację emocji u chłopców, sugerując, że okazywanie wrażliwości jest niedopuszczalne. **Alternatywa:** „Rozumiem, że się bałeś…”

Uważaj, bo spadniesz!

Choć ostrzeżenie to ma dobre intencje, może wzbudzić brak zaufania do umiejętności innych. **Wskazówka:** Zachęcaj do ostrożności w sposób konstruktywny, udzielając wskazówek, a nie ostrzegając.

„Spójrz na swoją siostrę, dobrze jej idzie!”

Porównywanie dzieci ze sobą może podważyć ich pewność siebie i wywołać rywalizację. **Kontekst pozytywny:** Podkreślaj mocne strony każdego dziecka i zachęcaj do jego indywidualnego wysiłku.

“Jesteś głupi czy co?”

To pytanie retoryczne, często zadawane w chwili frustracji, może boleśnie ranić. **Alternatywa:** „Być może jeszcze nie znaleźliśmy najlepszego sposobu, żeby to wyjaśnić”.

“Jesz jak świnia!”

Krytykowanie zachowania dziecka przy stole w sposób poniżający wpływa na jego samoocenę. **Wskazówka:** Bądź cierpliwy i bądź przykładem dobrych manier przy stole.

“Nie stój tam jak idiota!”

Ta krytyka ignoruje naturalne tempo i ciekawość dziecka. **Alternatywa:** „Co myślisz o tym, co obserwujesz? Podzielmy się tym razem”.

„Jak wyglądasz z włosami, ubraniami, czy w takim bałaganie?”