20-letnia dziewczyna zakochała się w mężczyźnie po 40-stce — ale kiedy przedstawiła go swojej matce, nagle go przytuliła i zaczęła płakać… Bo okazało się, że on…

„Córko, miłość nie jest grzechem. Ale czasami los sprawia, że ​​rzeczy nie trwają wiecznie, lecz uczą nas wybaczać i żegnać się”.

Płakałam nie ze złości, lecz ze współczucia i zrozumienia.

Wiedziałem, że to, co czuję, jest prawdą, ale nie mogłem tego dłużej robić.

Kilka miesięcy później Nam opuścił miasto.

Zostawił list:

„Dziękuję, Linh, że przypomniałaś mi, jak to jest znów kochać.

Kiedy się spotkaliśmy, odzyskałem część przeszłości, którą utraciłem.

A kiedy poznałem twoją matkę, odnalazłem własny spokój.

Choć nie jesteśmy sobie przeznaczeni, zachowam twoją dobroć w sercu do końca życia.

Mama trzymała list w małym pudełku, obok zdjęcia taty.

Powiedziała:

„Czasami relacje w życiu nie są nam dane po to, by nas wiązać, lecz by nauczyć nas, jak ważne jest odpuszczanie”.

Minęły lata. Zostałem projektantem.

Za każdym razem, gdy widzę stokrotki, myślę o Name’ie – mężczyźnie, którego kochałam, ale przede wszystkim o mężczyźnie, który nauczył mnie, że prawdziwa miłość nie musi się kończyć, aby pozostać piękna.

Prawdziwa miłość nie zawsze ma szczęśliwe zakończenie.

Ale jeśli będzie wypełnione szacunkiem i życzliwością, pozostanie piękne — na zawsze”.