Kiedy się obudziłam, usłyszałam, jak mój mąż mówi: „Cicho, ona śpi” – Historia dnia

Pracuję jako kierownik projektu w banku, a nasz ostatni projekt był najtrudniejszy ze wszystkich. Często wracałem późno do domu i czasami pracowałem w weekendy.

Ale praca to tylko część mojego zabieganego życia. Mam dom i męża, o którego muszę się troszczyć, a mój kochany mąż nie jest już tak czarujący jak kiedyś. Nie pomaga mi w pracach domowych, nie gotuje i rzadko robi zakupy spożywcze. Jestem odpowiedzialna za prawie wszystko.

Aiden zdawał się mnie nie słyszeć, kiedy opowiadałem mu o moich problemach. Rozmawialiśmy o moim nowym projekcie i o tym, jak bardzo byłem zajęty. Pewnego dnia wróciłem do domu o 21:00 i pierwszą rzeczą, jaką usłyszałem, było: „Gdzie byłeś?”.

“Miałem dziś dużo pracy, mówiłem ci, że wrócę późno…”

„Nic mi nie powiedziałeś!”

„Tak, robiłem to. Wielokrotnie. To jest projekt, nad którym pracuję…”

Aiden mi przerwał. „Nieważne, Claire. Jestem głodny. Robisz obiad czy nie?” – zapytał, oglądając mecz piłki nożnej.

„Nie sądzę, żeby zostało coś do jedzenia… Będziemy musieli to kupić.”

„Poczekam tu, możesz iść na zakupy” – powiedział, nie odrywając wzroku od telewizora. Wziąłem więc portfel i wyszedłem.

W drodze do sklepu pogrążyłam się w myślach. Aiden kiedyś był miły i delikatny; teraz jest wymagającym mężczyzną, który często jest niezadowolony. Muszę się z nim komunikować, chodząc po cienkim lodzie.

„Czemu tak długo? Jestem głodny!” – pyta Aiden, kiedy wracam do domu. Pobiegłam do kuchni, żeby zrobić obiad. Zjadł w milczeniu i wrócił do telewizora, zostawiając mnie z brudną kuchnią.

„On nawet nie potrafi umyć naczyń?” – pomyślałem. Nie chciałem nic mówić, bo byłem zbyt zmęczony, żeby wszczynać kłótnię. Więc posprzątałem wszystko i poszedłem spać.

Następnego ranka miałem problemy ze staniem. Miałem zatkany nos, bolało mnie gardło i pulsowało mi w głowie.

„Spóźniłeś się… Gdzie jest śniadanie?” To były pierwsze słowa, jakie usłyszałem od Aidena, zamiast „Cześć”.

Wcisnąłem się pod gorący prysznic i poszedłem do kuchni, żeby zrobić śniadanie. Aiden był już gotowy do wyjścia i powiedział: „Zapomnij o tym, jesteś za wolna”. „Spóźnię się” – powiedział, trzaskając za sobą drzwiami.