Pewna rodzina porzuciła syna, ale on wrócił bogaty.

Przenikliwy wiatr smagał Thomasa, gdy stał na zniszczonym ganku, ściskając w dłoni podartą torbę podróżną. Jego rodzice, z twarzami wyrytymi zimną ostatecznością, której nigdy nie zapomni, właśnie powiedzieli mu, że nie jest już mile widziany. „Jesteś tylko ciężarem, Thomasie” – warknął ojciec, podczas gdy matka odwróciła wzrok, a jej milczenie było raną bardziej bolesną niż jakiekolwiek ostre słowo. W wieku szesnastu lat został wyrzucony, drzwi zatrzasnęły się za jego młodością, nadzieją, niewinnością. Uciekł, łzy na jego twarzy szybko zamarzały w lodowatym powietrzu, w jego młodym sercu rodziła się przysięga: wróci i będzie nie do pomylenia. Lata zlewały się w nieustanne dążenie do tej przysięgi. Thomas zaczynał z niczym, śpiąc w schroniskach, podejmując się dorywczych prac, a głód sukcesu płonął w nim nieustającym ogniem. Uczył się, wytrwał, poniósł porażki i podniósł się. Odkrył w sobie talent do technologii, umysł, który potrafił rozszyfrowywać skomplikowane kody i przewidywać zmiany na rynku. Założył mały startup, rzucił się w niego z impetem i obserwował, jak przekształca się w wielomilionową firmę. Podróżował po świecie, nawiązywał kontakty i zgromadził fortunę, która kiedyś wydawała się nieosiągalnym marzeniem. Ale mimo wszystko echo trzaskających drzwi, ból po odrzuceniu przez rodziców, nigdy nie zgasło. To było paliwo, które go napędzało, cień, który za nim podążał, i ostateczny cel jego podróży.