Przyprowadził kochankę do domu i powiedział żonie, że nie zasługuje na tę willę — dopóki nie ujawniła dokumentów własnościowych, które uciszyły wszystkich.

Emily Turner stała w marmurowym holu swojej kalifornijskiej willi, a jej puls przyspieszał, gdy jej mąż, Richard, wkroczył z brunetką o połowę młodszą od siebie.

Kobieta przytuliła się do niego z samozadowoleniem kogoś, kto już zajął terytorium.

„To Vanessa” – oznajmił Richard, rzucając klucze na stół, jakby przedstawiał kolegę.

„Zamieszka tutaj”.

„Tu? W naszym domu?”

„Tak, tutaj” – warknął Richard.

„Nie bądź zaskoczona. Jesteś dla mnie tylko rozczarowaniem. Nie zasługujesz na tę willę. Przynajmniej Vanessa mnie ceni”.

Uśmiech Vanessy pogłębił się, gdy jej wypielęgnowane palce przesunęły się po poręczy. Okrucieństwo w głosie Richarda bolało bardziej niż sama zdrada.

Na schodach ich nastoletni syn Michael zamarł. „Tato, co to ma być? Przyprowadzasz ją do domu i upokarzasz mamę?”

„Uważaj, co mówisz. Wszystko, co masz, zawdzięczasz mnie. To ja tu ustalam zasady”.

Emily poczuła ucisk w piersi.

Uspokajała głos. „Jeśli uważasz, że nie zasługuję na tę willę, to czas, żebyś poznał fakty”.

Zdezorientowany Richard zmarszczył brwi. „Jakie fakty?”

Emily weszła do gabinetu i wróciła z teczką dokumentów prawnych. „Przeczytaj”.

Richard przejrzał pierwszą stronę. Był to akt własności willi, datowany na dwanaście lat temu – z jednym nazwiskiem: Emily Turner.

Ręce mu drżały, gdy przerzucał kolejne strony: umowy kredytowe, akty własności, wyciągi z płatności – wszystkie na nazwisko Emily. Ani jeden dokument nie nosił jego podpisu.

„To… to nie może być prawda” – wyszeptał.