Nikt nie odważył się uratować syna miliardera, dopóki biedna czarnoskóra kobieta nie wzięła swojego dziecka i nie poszła go ratować. A koniec…

Pożar wybuchł cicho we wschodnim skrzydle posiadłości Richarda Lawsona w Atlancie podczas wystawnej gali. Goście tańczyli pod żyrandolami, nieświadomi, że instalacja elektryczna pogrąży noc w chaosie.

W ciągu kilku minut dym wypełnił salę balową. Wybuchła panika: ludzie krzyczeli, suknie szeleściły, a wszyscy rzucali się do wyjścia.

Wśród przebywającego ktoś krzyknął, że Samuel Lawson, siedmioletni syn Richarda, jest uwięziony na górze. Twarz Richarda zbladła. Błagał o pomoc, ale nikt się nie ruszył. Ochrona zawahała się, a goście pokręcili głowy – zbyt niebezpieczne.

koniec z tłumu w pokojuówce. Grace Williams, biedna czarnoskóra kobieta po trzydziestce, pracująca w posiadłościach z czasów nastoletnich. Jej maluch, Caleb, zatrzymał się jej mieszkanie.

„Opiekłam się małym Samuelem od niemowląt” – krzyknęła. „Nie mogę patrzeć, jak płonie!” “

Zanim ktoś ją powstrzymał, Grace wbiegła w ogień, brutalnie atakując. Tłum wyeliminował oddech, gdy zniknęła w dymie.

Wewnątrz zapłonu zapalił się jej przewód, a dym kłuł w płuca. Przycisnęła do ich twarzy mokrą szmatkę z strategii z pieluchami Caleba i ruszyła.
Wspomnienia kołysania Samuela do snu i uczenia się go oznaczają jej siły. Nie był jej spokrewniony, ale dostępny do jej rodziny.

W końcu znaleziono go skulonego pod płaczącego. “Łaska!” szlochał. Ulga zalała ją, gdy przyciągnięto go do siebie.

Z obojgiem dzieci na ramionach, przedzierać się z powrotem. Belki blokowały schody, płomienie buchały ze ściany. Osłoniła je swoim zasięgiem, wyszła do wyjścia i wcisnęła się do środka.

Na zewnątrz Richard stał zamrożony w rozpaczy, aż z dymu wyłoniła się jakaś postać.