Policjant nękał Rondę Rousey, nie wiedząc, że jest mistrzynią świata!

Późnym wieczorem na obrzeżach Los Angeles miasto jest niepokojąco spokojne. Szum ruchu ulicznego ucichł do szeptu, a blask latarni ulicznych rzucających się na spękane chodniki w pustej witrynie sklepowej. Na niemal pustym parkingu apteki panowała cisza, z jednego czarnego SUV-a działającego pod niedziałającym neonem.

W tym SUV-ie, który pochodzia Rhonda Rousey, mistrzyni świata w boksie i aktorka, choć na pierwszy rzut oka nie poznaliśmy tego. Ubrana w kontrolę bluzę z dekoltem, spodnie dresowe i trampki, z włosami dokładnymi po treningu, tylko każda inna kobieta kończąca późny trening na siłowni. Właśnie zamknęła samochód, gdy reflektory omiotły parking. Radiowóz powoli podjechał, pojawia się pod kątem blokującym wyjście.

Wyszedł oficer Derek Malz, wysoki, szeroki w barach i emanujący arogancją człowieka zbyt pewnie czującego się u władzy. Jego porządek był schludny, a ton zwykły, ale jego dostępność od razu wydana mu się natrętna. Zapytał, dlaczego tam wystąpiła, uzasadnic, że parking był nawiedzany przez włóczęgów i włamania. Kiedy Rhonda wyjaśniła, że ​​​​właśnie doszło do szkolenia i zatrzymano się po wodzie, jego podejrzenia tylko.

„Masz przy sobie dowód?” Pytanie.

„W urządzeniu” – pogrzeba.

Gdy się wydostało, aby przejść, Malz podążył tuż za nią, a jego buty zgrzytnęły o asfalt. Kiedy pochyliła się do samochodu, jego dłoń lekko wcisnęła się między jej trasą. Nie złożone, ale celowo.

„Jesteś pewny, że nie chowasz czegoś w tej torbie?” – Pytanie, zerkując na jej miejscu. Jego miejsce powędrowały w dół jej pozostałości.

Rhonda zamarła. „Niczego nie dotyczym. Nie podoba mi się, gdy ktoś mnie dotyka”.

Uśmiechnął się krzywo. „Procedura standardowa. Zasady, które należy uwzględnić”.

Kiedy sięgnął po jej dotyk, został uderzony w twarz. Jej oczy stwardniały. „Odwal się”.