Zbudowałem imperium warte 8 miliardów dolarów z moim dziadkiem. Na jego pogrzebie moja matka wstała i oświadczyła, że ​​jej nowy mąż przejmie firmę. Odparłem: „To się nie stanie. Teraz to ja jestem właścicielką!”. Krzyknęła: „To wynoś się z naszego domu!”. Tylko się zaśmiałem. Nie miała pojęcia, dziadek zostawił ostatnią kartę w rękawie, co zniweczyło wszystkie jej plany…

Zbudowałem imperium warte 8 miliardów dolarów z moim dziadkiem. Na jego pogrzebie moja matka została wniesiona i wydana, że ​​jej nowy członek przejmie firmę. Odparłem: „To się nie stanie. Teraz to ja jestem właścicielemką!”. Krzyknęła: „To wynieść się z naszego domu!”. Tylko się zaśmiałem. Nie ma pojęcia, dziadek dystrybucji ostatniej karty w rękawie, co zniweczyło wszystkie jej plany…

Wygenerowany obraz

strzałka_do_przodu_iosPrzeczytaj więcej

W chwili obecnej, gdy istnieje testament, w pokoju zamarło. Stałe zawieszenie oswoić bólu po stracie dziadka, gdy moja matka została wstała, położona na ręce na ręce matki i przekazana ze spokojną funkcją: „Od teraz Arthur będzie zarządzał firmą”. Zamrugałam z niedowierzaniem. Arthur, mój ojczym, mężczyzna, który był niecały rok temu, ten sam, który pozostał ostatnie 5 miesięcy, rzucając subtelne obelgi, zarejestrowane mi, że ktoś w moim wieku nie jest w stanie udźwignąć odpowiedzialności. Rozejrzałam się po

Pokój. Nikt nie został zaskoczony. Moje ciociki, wujkowie, a nawet gdyby członkowie zarządu siedzieli w milczeniu, wszystko było już przesądzone. Ale w podsumowaniu mojej matki był jeden problem. To ja byłem teraz właścicielem firmy. Zaledwie tydzień wcześniejem przy szpitalnym szpitalu mojego dziadka, posiadający jego wątłą rękę.

Jego głos był słaby, ledwie szeptem. Denise, powiedziała, jesteś inną osobą, której ufam. Łzy dotarli do oczu. Była osobą w moim życiu, która zawsze mnie karała. Moja matka nigdy nie ujawniła rozczarowania. Nie pozwól im skierować tego, co powiązane, ostrzegłeś dziadka, lekko zaciskając uściski. procedura, ale wszystko gotowe.

Do tej pory nie zrozumiałem, co miał na myśli. Gdy prawnik odchrząknął i zadziałał, jednostka główna na niego wyczekując, została uruchomiona na jej działanie. Zamiast tego prosto na mnie. Zgodnie z testamentem pana Wrighta, zaczął. Cały jego majątek, w tym wszystkie udziały w Wright Industries, odziedziczyła jego wnuczka, Denise Wright.

Cisza w pokoju była dusząca. Wszystkie oczy widzą się w moją stronę. „To musi być pomyłka” – powiedziała ostro mama. „Zatrzymał się ode mnie”. Prawnik kolejowy spokój. „Zapewniam pana, że ​​nie ma pomyłek. Denise jest duszą. Obowiązuje natychmiast. Jest właścicielemką firmy”. Arthur zareagował pierwszy, chichocząc, jakiś żart.

Kochanie, nie mówię poważnie – powiedziałem, na mnie jak na małą dziewczynkę udającą prezesa. Taka firma wymaga doświadczenia. To nie jest szkolny projekt. Nic nie powiedziałem. Po prostu ich obserwowałam. Potem, gdy tylko dotarła do mnie, wyraz mojej matki zmienił się we wściekłość. Skoro tak jest – warknęła, jej głos był napięty i zimny.

A potem natychmiast wynoś się z jej domu. Wpatrywałem się w nią oszołomiony. „Nasz dom” – powiedziałem, a potem się roześmiałem. „Masz na myśli dom dziadka? Może przeczytaj testament trochę treścij, mamo. Chyba czeka cię następna niespodzianka”. W pokoju zapadła ciężka cisza. Twarz mojej mamy zbladła.

Jej usta zacisnęły się w powietrzu, jakby powstrzymywały krzyk. Arthur, teraz zdenerwowany, co chwilę zerkał na mnie, na prawnika, a jego konsekwencje dla siebie, uśmiercone. Spodziewałem się oporu, ale nie tak szybko. Żartujesz. Mama w końcu syknęła. Dziadek nigdy przez coś dziwnego, co nie zostało zrobione.

Nigdy nie odłączone przez ciebie zamiast mnie. Prawnik ponownie wrócił do swoich dokumentów, spokojnie i beznamiętnie. Pan Wright jasno wyraził swoje intencje. Denise jest członkiem jego spadku, w tym domu, wszystkie fundusze i 100% udziałów w Wright Industries. Ledwo zdążyłem do wszystkiego ogarnąć. Spodziewałem się może firmy, ale domu, całkowicie zastąpiony.

Moja matka też potrafi odpoczywać, bo jej gniew przerodził się w coś mroczniejszego. Jeśli tak, powiedział chłodno, to nie jesteś już mile widziany w tym domu. Spakuj się i wyjdź. Cisza, która mogła być natychmiast śmieszna. Czy ona właśnie wyrzuciła mnie z własnego domu? Wypuszczano powoli powietrze, starając się nie wybuchnąć śmiechem.

Mamo, złożyłem. Chyba coś nie działa. Ten dom, teraz jest mój. Dziadek mi go odłącz. Jej twarz drgnęła, jakby nie można było zrozumieć, co usłyszał. To niedorzeczne, powiedział, podnosząc głos. To nasz dom rodzinny, i teraz, spokojnie. Jestem członkiem rodziny, który jest jego członkiem prawnym.

Arthur w końcu wkroczył, uśmiechając się protekcjonalnie. Denise, kochanie, powiedział tym protekcjonalnym tonem, który znalazłam się za dobrze. Jesteś młody. Niedostępne presji, jakie można podłączyć do firmy. To nie tylko spadek. To odpowiedzialność na pełen etat. Twoja mama i ja mamy doświadczenie.

Pozwól, że ci w tym pomożemy. To była prawda, która kryła się za ich przyczyną. Nigdy nie chronił o rodzinie. Chodziło o kontrolę. Zakładali, że firma przechodzi w ręce moich matek, a ona po cichu przekaże ją Arthurowi. Taki był plan. Ale zamiast tego, dziadek oddał mi wszystko. I teraz tylko ja stałem na drodze.

Zablokowane i wyeliminowane mu w oczy bez mrugnięcia. „Powiedz mi, co o tym powiedziałem”, powiedziałem. W chwili, gdy oboje zdaliście sobie sprawę, że nie macie towarzystwa, mama wyrzuciła mnie z własnego domu. A teraz powiedz, że mam ci zaufać, że wszyscy zarządzasz? Myślisz, że jestem aż tak naiwny? Uśmiech Arthura zbladł, ale pozostał niewzruszony.

„Nie o to mi przeciw” – powiedział, wymuszając chichot. „Po prostu myślę”. „Nie” – przerwałam mu. „Chyba dobrze zrozumieliście. Oboje oczekiwaliście, że dziadek oddał wszystko mamie. Już planowaliście przejęcie władzy, ale na was wyjaśniono. Mama uderzająca dłonią w krzesło, a jej wyraz twarzy zmienił się z wściekłego na zdesperowanego.

Nie wiesz, co chcesz, warknęła. To biznes wart miliardy dolarów. Nie można nim zapobiegać tylko dlatego, że zabezpieczenie w testowaniu. Prawnik, który w milczeniu obserwował, odchrząknął. powiedział, powiedział, pan Wright do przewidział. Poczynił kroki, aby przejść Denise płynne przejście.

Moja matka uciekła do niego, mrużąc oczy. Jakie znasz? Prawnik zachowany okulary. Pan Wright po wiarygodności zaufanych doradców. Pomogą Denise objąć stanowisko prezesa. Zarząd już był użytkowany. Wszystkie dokumenty prawne zostały sfinalizowane. pokonać ulgę. Dziadek wiedział.

Spodziewał się, że zakwestionują jego próby o rozstrzygnięcie. Dlatego zadbał o to, sprzeciw nie dotyczy podstaw temu sama. Wyraz twarzy Arthura pociemniał, maska ​​​​zsunęła się z twarzy. Po umieszczeniu w stronie mojej matki i mruknął coś pod nosem, ale nadal istnieje. możliwość z tym uderzeniem. Ale prawnik prawniczy pokręcił głową. Nie możesz.

Testament jest niepodważalny. Nie ma czego podważać. Patrzyłem, jak z twarzy mojej matki ulatnia się ostatnia iskra kontroli. Przez całe życie traktowała mnie, jakbym był gorszy, mniej zdolny, mniej wartościowy. W jej mniemaniu to ona była prawowitą dziedziczką. Nigdy nie wyobrażała sobie świata, w którym nie byłaby u władzy. Teraz nie miała nic.

Spojrzała na mnie, jakbym odebrała jej wszystko. „Popełniasz ogromny błąd” – powiedziała w końcu. „Myślisz, że to zwycięstwo? Zarządzanie firmą to nie gra, Denise. Poniesiesz porażkę”. Spojrzałam jej w oczy z cichą pewnością siebie. Potem pochyliłam się na tyle, żeby mogła mnie usłyszeć. Zobaczymy, prawda? W pomieszczeniu panowało napięcie.