Moi rodzice powiedzieli mojej 18-letniej córce, że potrzebują pieniędzy na studia na pilną operację. Dała im wszystko. Potem podarowali mojej siostrzenicy 43 000 dolarów. Nie krzyczałem. Zrobiłem to. Dziesięć dni później kobieta wręczyła im list. Otworzyli go i zaczęli krzyczeć.

Moi rodzice powiedzieli mojej 18-letniej córce, że potrzebują pieniędzy na studia na pilną operację. Mama szlochała. Babcia może umrzeć bez tej operacji. Sprawili, że poczuła się winna za samo wahanie. Dała im wszystko. 37 000 dolarów, które zaoszczędziła, pracując na pół etatu. A potem podarowali dokładnie te same pieniądze mojej siostrzenicy na jej wymarzony ślub.

Mama oświadczyła: „Zasługuje na idealny start”. Siostra się cieszyła. Nareszcie ktoś, kto docenia rodzinną hojność. Nie krzyczałam ani nie robiłam scen. 10 dni później agent federalny wręczył im list. Otworzyli go i zaczęli krzyczeć. Nigdy nie myślałam, że napiszę tę historię, a jednak.

Nazywam się Megan i jestem 42-letnią samotną matką, która boleśnie przekonała się, że czasami ludzie, którzy powinni cię kochać najbardziej, są tymi, którzy zranią cię najgłębiej. Oto historia o tym, jak moi rodzice zmanipulowali moją nastoletnią córkę i pozbawili ją funduszy na studia, i jak sprawiedliwość w końcu ich dopadła w najbardziej spektakularny sposób, jaki tylko można sobie wyobrazić. Zacznę od początku.

Moja córka Tyler ma 18 lat, jest błyskotliwa i od 14. roku życia dorabia dorywczo, żeby uzbierać na studia. Jest typem dziewczyny, która woli pracować w lokalnej knajpce w weekendy, niż prosić o jałmużnę. Odkładała każdy grosz, opiekując się dziećmi, kelnerując, a nawet dorabiając w okolicy.

Do ukończenia liceum wiosną tego roku udało jej się zaoszczędzić 27 000 dolarów na edukację w ciągu czterech lat intensywnej pracy. Byłam niezmiernie dumna z jej etyki pracy i determinacji. Moi rodzice, Gloria i Charles, to, jak można by to nazwać, skomplikowani ludzie. Zawsze potrafili manipulować sytuacjami na swoją korzyść i nigdy nie wahali się faworyzować. Moja młodsza siostra, Vanessa, zawsze była złotym dzieckiem.

Chociaż byłam tą odpowiedzialną osobą, która sprzątała bałagan i nie oczekiwała niczego w zamian. Nawet po moim rozwodzie 3 lata temu, kiedy walczyłam o przetrwanie, moi rodzice jasno dawali mi do zrozumienia, że ​​problemy Vanessy zawsze są ważniejsze niż moje. Vanessa, która ma teraz 39 lat, nigdy nie miała stałej pracy dłużej niż 6 miesięcy. Była zaręczona cztery razy i ma córkę, Caitlyn, która ma 26 lat.

Caitlyn jest jak jej matka i babcia – roszczeniowa i wymagająca, zawsze oczekująca, że ​​inni będą finansować jej styl życia. Kiedy Caitlyn ogłosiła w zeszłym roku zaręczyny ze swoim chłopakiem, Tylerem, rodzinny dramat rozpoczął się niemal natychmiast. Manipulacja rozpoczęła się we wtorek wieczorem pod koniec czerwca. Tyler właśnie skończyła zmianę w lokalnej kawiarni, w której pracowała.

Z entuzjazmem planowała semestr jesienny na Uniwersytecie Stanowym. Miała już list akceptacyjny, plan zajęć i wpłaciła już kaucję za mieszkanie, wykorzystując część oszczędności. Wszystko układało się ku jej świetlanej przyszłości. Wtedy zadzwoniła moja mama, histerycznie szlochając do telefonu.

„Megan, musisz natychmiast przyprowadzić Tylera” – powiedziała między dramatycznymi westchnieniami. „Chodzi o babcię Helen. Lekarze odkryli coś strasznego”. Moja babcia Helen, matka mojego ojca, ma 86 lat i od kilku lat jej stan zdrowia się pogarsza. Mieszka w domu opieki w sąsiednim stanie, około godziny drogi stąd.

I choć rzadko ją widujemy, Tyler zawsze miała słabość do swojej prababci. Helen podsuwała Tylerowi 20-dolarowe banknoty podczas wizyt i zawsze pamiętała o jej urodzinach odręcznie napisanymi kartkami. Kiedy Tyler i ja przyjechaliśmy do domu moich rodziców, scena była niczym z opery mydlanej. Moja mama siedziała przy kuchennym stole, porozrzucana wokół chusteczki, a tusz do rzęs spływał jej po policzkach.

Mój ojciec chodził tam i z powrotem, przeczesując palcami siwe włosy. Vanessa też tam była, trzymając Caitlyn za rękę i wyglądając odpowiednio poważnie. Och, Tyler, kochanie. Zaczęła mama, wyciągając ręce, żeby chwycić moją córkę za ręce. Tak się cieszę, że tu jesteś. Musimy z tobą porozmawiać o czymś bardzo ważnym. Mój ojciec przestał chodzić i ciężko usiadł.

Lekarze znaleźli guz w brzuchu babci Helen – powiedział drżącym głosem. – Operacja musi być natychmiastowa, ale jej ubezpieczenie nie pokryje pełnego kosztu. Szacujemy, że potrzebujemy 27 000 dolarów na operację i rekonwalescencję. Poczułem ucisk w żołądku. Dokładnie tyle, ile zaoszczędził Tyler. Co za wygodny zbieg okoliczności. Moja mama kontynuowała przedstawienie, a po jej twarzy spływały kolejne łzy.

Tyler, kochanie, wiem, że proszę o wiele, ale jesteśmy zdesperowani. Twoja prababcia wychowała twojego dziadka i była dla mnie jak druga matka. Lekarze mówią, że bez tej operacji może jej zostać tylko kilka tygodni życia. Twarz Tyler zbladła. Spojrzała na mnie, a potem z powrotem na dziadków.

Ale to moje pieniądze na studia – powiedziała cicho. Vanessa natychmiast wtrąciła się. – Tyler, nie mogę uwierzyć, że się wahasz. Mówimy o życiu twojej prababci. Studia mogą poczekać rok albo dwa, ale babcia Helen nie może się doczekać tej operacji. Caitlyn energicznie skinęła głową. – To tylko pieniądze, Tyler.

Rodzina jest ważniejsza niż jakiś fundusz na studia. Poczucie winy nie ustawało przez kolejną godzinę. Moi rodzice malowali coraz bardziej ponury obraz stanu Helen, twierdząc, że lekarze stwierdzili, że jest zbyt słaba na opóźnioną operację. Pokazali Tylerowi nieaktualne zdjęcia Helen ze spotkań rodzinnych, przypominając jej o wszystkich chwilach, kiedy Helen była dla niej dobra. Zawsze powtarzała, że ​​jesteś jej ulubioną prawnuczką. Moja mama szlochała.