Jej mąż zdradził ją dla innej kobiety — ale kiedy wróciła po latach z bliźniaczkami, jego świat się rozpadł

Deszcz walił w okna małego mieszkania w dużym mieście, odzwierciedlając burzę w sercu Isabelle.

Będąc w szóstym miesiącu ciąży, siedziała na zimnej podłodze i słuchała niskiego, intymnego głosu swojego męża Marca dochodzącego z salonu — tego samego tonu, którym wcześniej zwracał się tylko do niej.

Isabelle poświęciła wszystko dla tego małżeństwa – obiecującą karierę w badaniach farmaceutycznych, oszczędności, niezależność – a wszystko po to, by pomóc Marcowi w rozbudowie kliniki.

Razem marzyli o uzdrowieniu społeczności i założeniu rodziny z misją. Ale sukces go zmienił. A może, uświadomiła sobie z goryczą, ujawnił jedynie, kim naprawdę był.

Tej nocy usłyszała, jak cicho rozmawia z dr Clarisse, nową pediatrą. „Nie mogę już udawać” – powiedział Marco. „Isabelle nie rozumie naszej wizji. Ty tak”. Słowa przeszyły Isabelle niczym szkło.

Kilka dni później nadszedł ostateczny cios. Znalazła ich zmięte zdjęcia USG w koszu na śmieci. Kiedy go skonfrontowała, Marco nawet nie podniósł wzroku.

„Musimy być realistami” – powiedział chłodno. „Dziecko teraz tylko by nas hamowało. Są opcje. Mogę wszystko załatwić po cichu”.

Mężczyzna, którego kochała, mówił o zakończeniu planowanej ciąży, jakby to była decyzja biznesowa. W tym momencie Isabelle zrozumiała – Marco nie postrzegał jej jako partnerki, tylko jako przeszkodę.

Tej nocy, gdy on był „w podróży służbowej”, spakowała jedną walizkę, zdjęła obrączkę i zostawiła liścik: „Nie będę nikogo błagać, żeby kochał mnie ani nasze dziecko. Nie szukaj nas”.

Podróż autobusem zajęła czternaście godzin. Dotarła wyczerpana, z mdłościami i bliska bankructwa. Znalezienie pracy dla kobiety w ciąży było praktycznie niemożliwe, dopóki pani Elena Tan, właścicielka firmy cateringowej, nie zaproponowała jej pracy i małego pokoju nad kuchnią.

„Kiedyś byłam samotną matką” – powiedziała jej pani Tan. „Siły się nie znajduje – ona się buduje, każdy ciężki dzień z osobna”.

Praca była wyczerpująca, ale nadała Isabelle cel. Udoskonalała systemy bezpieczeństwa żywności, zarządzała dostawcami i stopniowo stawała się zaufaną partnerką pani Tan.

Kiedy kilka miesięcy później urodziła, jej córki, Sophie i Lunę, były dla niej bliźniaczkami, światłem mądrości i nadziei.