Wrzucił żonę do morza, marząc o tym, by razem z nią przejąć jej majątek

Minęły trzy lata od dnia, w którym Mark myślał, że uwolnił się z kajdan małżeństwa. On i jego kochanka, Vanessa, żyli w luksusie, otoczeni bogactwem, które niegdyś należało do Laury. Świat wierzył, że Laura tragicznie utonęła, a jej ciało pochłonęło morze, a Mark perfekcyjnie odegrał rolę pogrążonego w żałobie męża. Po zniknięciu Laury, Mark i Vanessa mogli swobodnie podążać ścieżką życia, o jakim zawsze marzyli.

Ale jak głosi przysłowie, przeszłość zawsze znajdzie sposób, żeby cię dopaść.

Zaczęło się od szeptu, ulotnej plotki na wietrze, ale wkrótce przerodziło się w burzę, której Mark i Vanessa nie mogli zignorować. Zaczęły pojawiać się doniesienia o kobiecie znalezionej na odległej wyspie. Nie pamiętała swojej przeszłości, ale była zadziwiająco podobna do Laury. Wieść rozeszła się lotem błyskawicy, wzniecając medialną burzę, której ani Mark, ani Vanessa nie byli w stanie opanować.

Mark początkowo zbagatelizował to, uznając to za zwykły zbieg okoliczności. Uspokoił Vanessę, przekonany, że to nic więcej niż medialna sensacja. Jednak głęboko w jej sercu zaczęło kiełkować ziarno wątpliwości. Czy Laura przeżyła? Czy mogła wrócić, by prześladować ich za grzechy?

Wątpliwości szybko przerodziły się w panikę, gdy w ich progu pojawił się prywatny detektyw. Jego zachowanie było spokojne i profesjonalne, ale jego słowa uderzyły jak grom z jasnego nieba. „Są pytania dotyczące zaginięcia pańskiej żony, panie Carter. Kobieta znaleziona na wyspie twierdzi, że jest Laurą. Musimy porozmawiać”.