„Ania, moja matka wzięła 2 miliony dolarów kredytu na zakup domu. Teraz będę musiał sprzedać twoje mieszkanie, żeby spłacić dług, i nawet nie waż się kłócić, bo stracisz zęby” – warknął jej mąż, unosząc rękę. Ania tylko się uśmiechnęła i spokojnie powiedziała…

Anya zawsze była kobietą zorientowaną na cel. Już na studiach ekonomicznych miała jasny plan na przyszłość. W wieku 22 lat, po ukończeniu studiów z wyróżnieniem, znalazła pracę w firmie audytorskiej.

Jej kariera rozkwitła w ciągu pięciu lat, od szeregowego specjalisty do czołowego audytora. Anya poświęcała swój wolny czas na samokształcenie, uczestnicząc w kursach z planowania finansowego, inwestowania i rozwoju osobistego. Jej ulubionym hobby były sztuki walki.

Uczęszczała na zajęcia aikedo trzy razy w tygodniu, co nie tylko utrzymywało ją w dobrej formie fizycznej, ale także wzmacniało jej pewność siebie. Jej życie osobiste przed Viktorem nie było tak usłane różami. Miała relacje z kolegą z klasy, Pawłem Umnym, który był bezbarwny, oraz z kolegą Siergiejem Ambitsiozny, który był nadmiernie skupiony na karierze.

Żaden z jej związków nie przetrwał dłużej niż rok; Anya nie mogła znaleźć partnera, który podzielałby jej cele i wartości życiowe. Pomysł kupna własnego domu zrodził się w jej głowie, gdy miała 25 lat. Do tego czasu uzbierała już na wkład własny, odkładając prawie jedną trzecią swojej pensji co miesiąc.

Bank zatwierdził kredyt hipoteczny, a Anya została właścicielką małego, jednopokojowego mieszkania w dzielnicy mieszkalnej. To jej twierdza, jak z dumą mówiła znajomym, zapraszając ich na parapetówkę. Przez trzy lata Anya żyła skromnie, ograniczając rozrywkę, kupując ubrania na wyprzedażach i spędzając wakacje wyłącznie na odwiedzaniu rodziców na ich daczy.

Co miesiąc wysyłała do banku kwotę przekraczającą wymaganą ratę, chcąc jak najszybciej spłacić kredyt hipoteczny. „Zwariowałaś” – pokręciła głową jej najlepsza przyjaciółka, Marina. „W twoim wieku powinnaś się bawić, a nie siedzieć wieczorami w domu z kalkulatorem”.

„Kiedy spłacę kredyt hipoteczny, będę miała dwa razy więcej frajdy” – odpowiedziała Anya. „Ale będę miała poduszkę finansową”. W wieku 28 lat Anya spłaciła kredyt w całości.

To dodało jej pewności siebie. Teraz, gdy jej podstawowe potrzeby mieszkaniowe zostały zaspokojone, zaczęła częściej wychodzić z przyjaciółmi do kawiarni, na wystawy i koncerty, a nawet wybrała się w tygodniową podróż po Europie. Rok później zaczęła rozważać zakup drugiego mieszkania jako inwestycję.

Rynek nieruchomości dynamicznie się rozwijał, a Anya wierzyła, że ​​wynajem mieszkania zapewni jej dodatkowy dochód. Tym razem zaciągnęła 10-letni kredyt hipoteczny, licząc, że czynsz niemal w całości pokryje miesięczne raty. Jednopokojowe mieszkanie w nowym budynku wymagało remontu i Anya spędzała tam wszystkie weekendy przez kilka miesięcy, nadzorując prace wykonawców oraz dobierając materiały wykończeniowe i meble.

„Teraz oficjalnie mogę nazywać siebie rentierką” – zażartowała, gdy pierwszy lokator wprowadził się do mieszkania i wpłacił zaliczkę. Dzięki zabezpieczeniu finansowemu Anya czuła się bardziej wolna. Nie musiała już liczyć każdego grosza, mogła sobie pozwolić na wysokiej jakości rzeczy i nie bała się utraty pracy ani choroby; miała zabezpieczenie finansowe.

Ta pewność siebie odzwierciedlała się w jej wyglądzie: piękna, wysportowana trzydziestolatka o przenikliwym spojrzeniu brązowych oczu i lekkim, pewnym kroku. Anya poznała Viktora na urodzinach Mariny. Przyszedł ze wspólnym znajomym, krępym, barczystym mężczyzną o czarującym uśmiechu i uważnym spojrzeniu.

Jasnoblond włosy, schludna fryzura i drogi zegarek na nadgarstku. Victor pracował w firmie budowlanej, zajmując stanowisko zastępcy kierownika ds. sprzedaży.

„Jak to możliwe, że taka piękna dziewczyna wciąż jest singielką?” – zapytał, kiedy usiedli obok siebie przy stole. „Może dlatego, że zbyt wielu mężczyzn zadaje takie pytania” – odparła Anya, ale zaraz ustąpiła. „Po prostu nie spotkałam jeszcze odpowiedniej osoby do tej pracy”.

Wieczór toczył się w luźnej atmosferze rozmowy. Victor był dobrym słuchaczem, zadawał trafne pytania i żartował – ciekawie było z nim przebywać. Po zakończeniu imprezy poprosił mnie, żebym odprowadził Anyę do domu.

„Czy mogę do ciebie zadzwonić jutro?” – zapytał przy wejściu. Anya się zgodziła. Ich pierwsza randka odbyła się w małej włoskiej restauracji…