Znajdują ciało młodej córki… Zobacz więcej

Rozdział 1: Sofa i cień

W wieku sześćdziesięciu dwóch lat nigdy nie wyobrażałam sobie, że skończę śpiąc na rozkładanej kanapie w salonie mojego syna. Całe moje życie sprowadzone do dwóch walizek i torebki.   Papiery rozwodowe  były jeszcze ciepłe prosto z drukarki prawnika, gdy Marvin, mój jedyny syn, zaproponował mi coś, co nazwał „tymczasowym rozwiązaniem”. Tymczasowym. Jakby rozpad trzydziestoletniego małżeństwa był tylko chwilową niedogodnością.
Poranne światło sączyło się przez nieskazitelnie białe zasłony jego żony, Dorothy, rzucając cienie na drewnianą podłogę, po której nie dałabym rady chodzić w butach. Każda zasada w tym domu była niewypowiedziana, ale absolutna: nie używaj dobrych ręczników, nie dotykaj termostatu, nie gotuj niczego, co pozostawiłoby zapach. Stałam się duchem, unoszącym się na krawędzi idealnego życia, które nie było moje.
„Mamo, wcześnie wstałaś” – Marvin pojawił się w drzwiach kuchni, już ubrany w swój grafitowy garnitur. W wieku trzydziestu pięciu lat odziedziczył po ojcu mocną szczękę i mój upór, choć zdawał się zapominać, skąd się on wziął.