Jej siostra zepchnęła ją z jachtu, żeby ukraść narzeczonego. Wszyscy myśleli, że utonęła. Ale trzy lata później wróciła z zemstą.

Letnie powietrze pachniało solą i szampanem – idealne tło dla najszczęśliwszego dnia Olivii Morgan. 27-letnia dziedziczka fortuny stała przy relingu jachtu ojca, wpatrując się w fale Atlantyku lśniące w zachodzącym słońcu. Za kilka tygodni miała wyjść za mąż za Daniela Blake’a, początkującego bankiera inwestycyjnego o uroku, ambicji i uśmiechu, który potrafił przekonać każdego o jego wiarygodności. Wszyscy na pokładzie wznieśli toast za swoją przyszłość. Wszyscy oprócz jej siostry.Samantha Morgan zawsze była cieniem przy blasku Olivii. Podczas gdy Olivia była elegancka i pewna siebie, Samantha była cięta i niespokojna. Ale dziś wieczorem jej zazdrość kipiała pod powierzchnią. Zawsze pragnęła Daniela – na długo zanim Olivia go zauważyła. Widok ich razem płonął w niej.

Olivia pochyliła się, żeby szepnąć coś Danielowi, a śmiech uwiązł jej w gardle, gdy to się stało. Dłoń Samanthy mocno przycisnęła ją do pleców. Stało się to szybko, cicho i zdecydowanie. Olivia poczuła, jak traci równowagę. Świat wirował, jej krzyk porwał wiatr, a potem – zimno. Czarna woda ją pochłonęła.

Uczestnicy imprezy na jachcie krzyczeli i szukali fal, ale ocean ich pochłonął. Jej sukienka wciągnęła ją pod wodę. Machała rękami, płuca paliły, ale nikt nie podskoczył. Nawet Daniel. Kiedy przybyła Straż Przybrzeżna, nie było śladu po jej ciele. Gazety nazwały to tragicznym wypadkiem, nieszczęśliwym poślizgiem. Ale Olivia wiedziała lepiej – znała oczy siostry, celowe pchnięcie, zdradę. I znała wyraz twarzy Daniela później: nie szok, ale kalkulację.

Nikt nie spodziewał się, że Olivia Morgan nie utonie. Szczęście, instynkt przetrwania i czysta wściekłość zaniosły ją na brzeg kilka godzin później, złamaną i drżącą na samotnym odcinku plaży. Znalazł ją miejscowy rybak i, obawiając się skandalu, zgodził się ją ukryć. Miesiącami dryfowała pod przybranym nazwiskiem, szukając fragmentów swojej pracy i śledząc nagłówki o własnej „śmierci”. Przeczytała, że ​​Daniel poślubił Samanthę w tym samym roku i że Samantha mieszka teraz w jej penthousie, nosi jej biżuterię i uśmiecha się do magazynów towarzyskich, jakby na to zasługiwała.

Minęły trzy lata. Olivia się zmieniła. Potulna debiutantka zniknęła; na jej miejscu wyrosła kobieta, uzbrojona w wolę przetrwania, wściekłość i nieznośną świadomość, że jej siostra i narzeczony spiskują, by ją unicestwić. Nie miała dowodów, sojuszników, ale miała czas – i cierpliwość, by opracować plan. Kiedy w końcu wróciła do towarzystwa na Manhattanie, nie była ofiarą. To było jak burza.

Wróciła jako ktoś inny.