Córka przyszła pożegnać się z matką, zauważyła coś dziwnego i przerwała pogrzeb

Mamo, obudź się, proszę nie zostawiaj mnie samej.”

Dziewięcioletnia Katie Miller przyciskała drobne dłonie do trumny, a łzy spływały jej po policzkach. W domu pogrzebowym panowała cisza, zakłócana jedynie stłumionymi szlochami członków rodziny. Jej matka, Amanda Miller, leżała w środku, z bladą, lecz pogodną twarzą, jakby spała. Katie czuła się, jakby świat się skończył. Najpierw jej ojciec, Adam, zginął w tragicznym wypadku wiele lat temu, a teraz matka. Była zupełnie sama – a przynajmniej tak jej się zdawało.

Obok trumny stał Robert Hayes, wdowiec po Amandzie i ojczym Katie. Płakał głośno, ściskając trumnę, a jego ból zdawał się być większy niż kogokolwiek innego. Przyjaciele i rodzina szeptali o jego oddaniu; niektórzy twierdzili, że wyglądał na jeszcze bardziej złamanego niż mała dziewczynka. Dla świata zewnętrznego Robert był uosobieniem kochającego męża i ojczyma.

Ale Katie zauważyła coś dziwnego. Kiedy wróciła ze stołówki, by pożegnać się po raz ostatni, jej wzrok padł na dłoń Roberta. Na jego palcu błyszczał pierścionek, który natychmiast rozpoznała. To był delikatny złoty pierścionek z obrączką, który potajemnie schowała w torbie mamy kilka dni wcześniej, zamierzając dać mu jako niespodziankę urodzinową. Nikt inny o nim nie wiedział, nawet Amanda.

Serce waliło jej jak młotem. Zamarła na sekundę i krzyknęła tak głośno, że cała sala zwróciła się w jej stronę. „Skąd masz ten pierścionek? To pierścionek mojej matki. Zabiłeś ją”.

Plac pogrzebowy zatrzymał się. Dyszenie wypełniło powietrze. Twarz Roberta zbladła, gdy wyjąkał: „Katie, nie, twoja matka dała mi ten pierścionek… kochała mnie, chciała, żebym go nosił”.

Ale bystre oko i bystry umysł Katie znały prawdę. Ten pierścionek mógł pochodzić tylko z torebki jej matki… tej samej, którą skradziono w noc morderstwa Amandy. W tym momencie Katie uświadomiła sobie coś niewyobrażalnego: jej ojczym nie był pogrążonym w żałobie wdowcem, za którego się podawał. Był mordercą jej matki.