Na moim ślubie moi rodzice uśmiechali się i wznosili toast mówiąc: „Przechodzimy obok domu jej rodziców…

Na moim ślubie moi rodzice uśmiechnęli się i wznieśli toast, mówiąc: „Przekazujemy dom, który przekazali ci rodzice, twojej siostrze”.

Wszyscy się roześmiali i zgodzili. Moja siostra uśmiechnęła się złośliwie i dodała: „Spokojnie. To tylko miejsce do spania, a moje dzieci mogłyby się w nim bawić”.

Odmówiłem, a ojciec rzucił mi szklanką w twarz, mówiąc: „Zdecydowane. Ma piątkę dzieci. Przestań być samolubny. Dorośnij”.

Mama dodała: „Niektórzy ludzie po prostu nie rozumieją poświęcenia rodziny”.

Ale potem mój narzeczony spojrzał na mój stan. Potem postanowił im się przeciwstawić, zdejmując pierścionek i mówiąc:

Poranek zaczął się jak z rozkładówki w magazynie. Promienie słońca przesączały się przez zwiewne firanki w apartamencie dla nowożeńców, oblepiając wszystko złotem. Moja suknia wisiała niczym chmura z jedwabiu i koronki w kolorze kości słoniowej, a gorset haftowano drobnymi perełkami, które babcia wszyła ręcznie przed śmiercią. Wszystko wydawało się idealne, zawieszone w tej krystalicznej chwili, zanim znów wkroczyło prawdziwe życie.

Powinienem był wiedzieć lepiej. Moja rodzina nie jest idealna.

Nazywam się Charlotte Hayes. Cóż, pod koniec tego dnia powinnam była nazywać się Charlotte Morrison. Mam dwadzieścia osiem lat, jestem pielęgniarką pediatryczną w szpitalu County General i ostatnie sześć miesięcy spędziłam planując dzień, który powinien być najszczęśliwszym dniem w moim życiu. Mój narzeczony, Daniel Morrison, był właścicielem dobrze prosperującej firmy budowlanej, którą zbudował od podstaw po czteroletniej służbie w piechocie morskiej. Poznaliśmy się trzy lata wcześniej, kiedy trafił na ostry dyżur z urazem od gwoździarki, który spowodował, że dwa razy zemdlał podczas leczenia. Zaprosił mnie na randkę, gdy tylko odzyskał przytomność po raz drugi.

Miejscem ceremonii były Riverside Gardens, elegancka posiadłość z zadbanymi trawnikami opadającymi aż do wody. Zarezerwowaliśmy ją z rocznym wyprzedzeniem, oszczędzając każdy grosz, a Daniel nalegał, aby pokryć większość kosztów, ponieważ znał moją sytuację finansową. Moi rodzice, Richard i Patricia Hayes, nie wnieśli absolutnie żadnego wkładu finansowego w organizację ślubu. Twierdzili, że ich na to nie stać, mimo że mój ojciec pracował jako regionalny kierownik sprzedaży, a matka prowadziła dochodowy biznes home stagingowy. Ich pieniądze zdawały się zawsze płynąć na niekończące się potrzeby mojej starszej siostry.

Melissa Hayes Crawford miała trzydzieści cztery lata i pięcioro dzieci poniżej dwunastego roku życia. Jej mąż, Brandon, dorabiał jako grafik freelancer, co tak naprawdę oznaczało, że grał w gry wideo w piwnicy, podczas gdy Melissa dzwoniła do rodziców z płaczem o zaległych rachunkach za prąd. Straciłam rachubę, ile razy mama i tata pożyczali im pieniądze, których nigdy nie spłacali. Tysiące dolarów wyparowały w czarnej dziurze życiowych wyborów Melissy, ale nic z tego nie przygotowało mnie na to, co wydarzyło się na przyjęciu.

Sama ceremonia przebiegła wspaniale. Oczy Daniela napełniły się łzami, gdy szłam do ołtarza pod rękę z moim wujkiem – moim wujkiem Robertem, bratem mojej matki, który tak naprawdę był dla mnie lepszym rodzicem niż Richard czy Patricia. Złożyliśmy przysięgę małżeńską, pocałunek był idealny i wróciliśmy do ołtarza jako mąż i żona, pośród dwustu gości bijących brawo.

Przyjęcie rozpoczęło się bez zakłóceń. Podano kolację – idealnie wysmażony polędwica wołowa z pieczonymi warzywami i puree ziemniaczanym z czosnkiem. Zespół grał, pary tańczyły, a ja pozwoliłam sobie na chwilę relaksu w ramionach Daniela podczas naszego pierwszego tańca. Jego dłoń mocno spoczywała na mojej talii, a on szepnął mi do ucha, że ​​jestem najpiękniejszą istotą, jaką kiedykolwiek widział.