Straciłam dziecko i małżeństwo — ale to, co wydarzyło się później, dało mi spokój

Podczas gdy mój były mąż żenił się z moją siostrą, ja siedziałam w domu. Musiałam to osobiście potwierdzić, kiedy moja druga siostra oblała ich czerwoną farbą i umieściła go w centrum tostu.

Cześć, jestem Lucy. Mam 32 lata i do około roku temu myślałam, że cieszę się życiem, o jakim większość ludzi może tylko pomarzyć.

Miałam stałą pracę, ładne mieszkanie i męża, który zostawiał mi liściki w pudełku na lunch i całował mnie w czoło przed pracą.

Byłam odpowiedzialna za rozliczenia dla grupy stomatologicznej na obrzeżach Milwaukee. Lubiłam to, mimo że nie było to zbyt wyszukane. Podobał mi się mój grafik i spacery w porze lunchu.Mój mąż, Oliver, mawiał: „Cześć, piękna”, nawet gdy jeszcze nakładałam krem ​​na trądzik. Lubiłam to, jak moje ciepłe skarpetki schły.

Ale może powinnam była wiedzieć, że życie nie zawsze będzie takie proste.

Więcej o chaosie dowiesz się z faktu, że dorastałam z trzema młodszymi siostrami, niż z czegokolwiek innego.

Judy ma teraz trzydzieści lat, jest wysoką blondynką i duszą towarzystwa. Nawet w wieku 13 lat miała w sobie tę cechę, która sprawiała, że ​​wszystko wydawało się proste. Ludzie dawali jej darmowe rzeczy bez powodu.
Lizzie, środkowe dziecko, jest spokojna i przemyślana. Kiedyś dzięki urokowi i logice przekonała ochroniarza w centrum handlowym do umorzenia sprawy o kradzież sklepową.

Na końcu, ale nie mniej ważna, jest Misty, 26-latka, która jest jednocześnie naszą pracodawczynią i naszym oczkiem w głowie. Jest teatralna i nieprzewidywalna. Kiedyś wdała się w bójkę w Starbucksie, bo na kubku było napisane „Missy”.

Byłam najstarsza i ta, która zachowała spokój. Pierwsza, która założyła aparat ortodontyczny, pierwsza, która znalazła pracę i ta, której mama używała, żeby ostrzegać innych, gdy mieli zrobić coś głupiego.

„Zrób to”

Chcesz mieszkać ze swoim partnerem, gdy będziesz miał 21 lat? Pamiętasz, co się stało z Lucy?Przez większość dni mi to nie przeszkadzało. Lubiłam być tą, która potrafi naprawić ściany albo zapłacić podatki.

Dzwonili do mnie, kiedy czegoś potrzebowali, na przykład pieniędzy na czynsz, podwózki na rozmowę kwalifikacyjną albo kogoś, kto mógłby im poprawić włosy o trzeciej nad ranem. I zawsze byłam dostępna.

A kiedy poznałam Olivera, w końcu poczułam, że ktoś jest przy mnie.