Odkryłam, że moja karta kredytowa została obciążona do limitu – 36 000 dolarów zniknęło tuż przed moimi urodzinami. Tata powiedział po prostu: „Rodzina bardziej potrzebowała tych pieniędzy”. Jej matka uśmiechnęła się blado: „Idź świętować sama”. Odpowiedziałam spokojnie: „To nigdy więcej do mnie nie dzwoń”. Ale nie wiedzieli, że kontrolowała więcej niż jedno konto.

Dowiedziałem się, że moja karta kredytowa nie działa, trzy dni przed moimi trzydziestymi urodzinami.

Sam plastik leżał dokładnie tam, gdzie zawsze, schowany w małej kieszonce na suwak mojego portfela, jakby nigdy się nie ruszył. Ale konto za nim? To coś było dymiącym kraterem.

Alert bankowy pojawił się o 2:14 nad ranem

Mój telefon rozświetlał mrok mojego studia w Portland, niebieskie światło kreśliło ostre kąty na suficie. Na zewnątrz listopadowy deszcz niespokojnie uderzał w okno. Spałem w starej bluzie uniwersyteckiej, zakopany pod kołdrą z second-handu, która wciąż pachniała lekko czyimś detergentem.

Chwyciłem telefon, spodziewając się powiadomienia o jakiejś głupiej aplikacji.

Zamiast tego zobaczyłem to.

ALERT KONTA: –36 842,19 USD.

Przez chwilę myślałem, że źle odczytałem. Zamrugałem. Liczby się nie zmieniły.

Minus trzydzieści sześć tysięcy osiemset czterdzieści dwa dolary i dziewiętnaście centów.

Stracony.

Usiadłam tak gwałtownie, że pokój zawirował. Serce waliło mi w gardle, a dłonie miałam już mokre od potu. Niezdarnymi palcami stuknęłam w powiadomienie i otworzyłam aplikację bankową.

Na ekranie pojawiły się informacje o ostatniej aktywności.

Rozliczenia szpitalne.

Naprawa samochodów.

Raty kredytu hipotecznego.

Wszystko to pod moim nazwiskiem.