Mój szef mnie zwolnił i zastąpił swoją kochanką – nie miał pojęcia, że ​​wyprzedzam go o trzy kroki

Dwanaście lat w tym samym biurze. Jedna podła zdrada… Misty nie płacze ani się nie załamuje — słucha, nagrywa i układa plan. W świecie, który oczekuje od kobiet milczenia, Misty zaraz przypomni wszystkim, jak głośna może być cisza i jak brutalna zemsta wygląda w szpilkach.

Reklama
Czy zdarzyło ci się kiedyś poświęcić wszystko jakiemuś miejscu, a potem zdać sobie sprawę, że ono nigdy ci nic nie da w zamian?

To byłem ja.

Mam na imię Misty. Mam 37 lat i jestem samotną matką dwójki dzieci.

Przez ostatnie 12 lat byłam kierownikiem biura w średniej wielkości firmie logistycznej, w której w pokoju socjalnym unosił się zapach spalonej kawy, a dyrektorem generalnym był ktoś, dla kogo „budowanie zespołu” to po prostu bon na pizzę.

Zajmuję się listą płac, harmonogramami, umowami, uzgodnieniami i umowami z dostawcami — wszystkimi niewidzialnymi nićmi, które zapobiegają rozpadowi wszystkiego.

Reklama
Albo ja tak myślałam.

Dopóki Rick nie stwierdził, że jestem do wyrzucenia.

Rick, mój szef, to typ mężczyzny, który zwraca się do kobiet per „kochanie” lub „dzieciaku”, a siebie uważa za „postępowego”, ponieważ obserwuje na LinkedIn około trzech kobiet.

Jest już dwa razy rozwiedziony i zawsze się uśmiecha, gdy wiesz, że zamierza cię oszukać.

Dał mi połowę swojego zakresu obowiązków i nazwał to współpracą. Oczywiście, zrobiłem to bez narzekania, bo mam rachunki, dwójkę dzieci z rosnącymi stopami i starzejących się rodziców, którzy potrzebują mnie coraz bardziej z każdym miesiącem.