Moi rodzice zażądali kluczy do mojego penthouse’u na oczach pięćdziesięciu gości weselnych. Kiedy odmówiłam, matka uderzyła mnie tak mocno, że kolczyk poleciał po podłodze. Godzinę później do sali balowej wszedł mężczyzna – i gdy tylko matka go zobaczyła, zaczęła krzyczeć.

Na ślubie mojej siostry rodzice zażądali, żebym oddała klucze do mojego penthouse’u – na oczach pięćdziesięciu gości. Kiedy odmówiłam, mama uderzyła mnie tak mocno, że kolczyk mi odleciał. Wyszłam na zewnątrz i zadzwoniłam. Godzinę później na przyjęciu pojawił się mężczyzna. A kiedy mama zobaczyła, kto to, zaczęła krzyczeć.

W chwili, gdy weszłam do holu recepcyjnego hotelu Harborview, wyczułam, że szykują się kłopoty. Moja siostra, Emily, wyglądała promiennie w sukni, ale rodzice co chwila rzucali mi ostre spojrzenia. Ja, Claire Bennett, przyszłam sama, starając się zachować spokojny uśmiech i ubrana w jedwabną granatową sukienkę, która w żaden sposób nie łagodziła napięcia.

Moi rodzice od miesięcy naciskali na mnie w sprawie penthouse’u, który kupiłam w centrum miasta. Uważali, że to „za dużo miejsca dla samotnej kobiety” i „lepiej wykorzystać go na pomoc rodzinie”. Innymi słowy: chcieli, żeby został przepisany na ich nazwisko, żeby mogli go wykorzystać do zerwania umowy biznesowej. Za każdym razem odmawiałam. Wyglądało na to, że dzisiaj byli gotowi na publiczną zasadzkę.

Podczas toastu, gdy muzyka ucichła, a goście wznieśli kieliszki, mój ojciec odchrząknął i stuknął łyżeczką w kieliszek szampana.
„Wszyscy” – oznajmił – „mamy dziś coś ważnego do załatwienia”.

Poczułem ucisk w żołądku.