HISTORIA DNA

Ale skoro nie był jego synem… jak mogłam wytłumaczyć, że nigdy nie byłam niewierna?
Aby mieć pewność, zrobiliśmy drugi test, tym razem z moim DNA. Wyniki przyszły tydzień później, a potem… ziemia pod moimi stopami zaczęła się zapadać: według nauki nie byłam też biologiczną matką dziecka, które sprowadziłam na świat.

Wspomnienia macierzyństwa powróciły. Wyczerpanie, niekończące się godziny, pielęgniarki wchodzące i wychodzące… A co, jeśli w tym całym chaosie wydarzyło się coś nie do pomyślenia?

Tej nocy nie zmrużyłam oka. Wpatrywałam się w śpiącego syna, z jego ciepłą dłonią mocno zaciśniętą w mojej, zastanawiając się, gdzie jest moje prawdziwe dziecko… i co ważniejsze, kto dorastał z nim gdzieś na świecie.

Następnego ranka podjęłam decyzję: znajdę prawdę, bez względu na cenę. Nie wiedziałam wtedy, że ta droga zaprowadzi mnie o wiele dalej, niż sobie wyobrażałam – nawet do najciemniejszych sekretów szpitala, w którym urodziłam… i do sieci, która absolutnie nie chciała dopuścić prawdy do głosu.