Jest posadzona zupełnie sama przy stole na weselu swojego pochodzenia – upokorzona, widoczna, prawie blisko łez… Aż do innego ojca, który jest podłączony do niej i powiedział cicho…

Skinął poważnie i pobiegł z powrotem na parkiet – prosto do mężczyzny przy bufecie.

Mężczyzna uszedł, podążył za miejscem płci męskiej.

Jego oczy – ciepłe, zaciekawione, opiekuńcze – na chwilę spotkały się z oczami Emily, zanim ruszyły w jej stronę. Emily wyprostowała się, zawstydzona.

„O nie”, mruknęła. „Teraz wyglądam jak ta wariatka, która płacze na weselu.”

„Hej” powiedział mężczyzna, gdy do niej podszedł. „Mój syn powiedział, że wyglądasz na smutną.”

„W nakazie”, szybko, odgarniając włosy za ucho. „Po prostu skorzystaj z czystego powietrza”.

Uśmiechnął się. „Rozumiem. Wesela potrafi przytłoczyć.”

Emily cicho się zaśmiała. „Nie masz pojęcia.”

„Jestem Daniel” – powiedział, wyciągając do niej rękę. „Samotny ojciec, dziś zawodowy tester ciast.”

„Emily”, „potrąca, ściskając jego dłoń. „Druhna zawodowa, trzecie koło.”

To naprawdę go rozbawiło – szczery, zwykły śmiech, który rozproszył się jak słońce po burzy.

zorganizowali chwilę o okropnym DJ-u, przesadnie udekorowanym torcie i dziewczynce z kwiatami, która zawierała rzucania płatków i zamiast tego zjadała.

Syn Daniela, Max, co chwilę przybiegał i wtrącał swoje uwagi – a te sprawiały, że Emily po raz pierwszy tego wieczoru znowu się poczuła.

Potem muzyka została przerwana. Kolejny taniec dla par. Tłum obrócił się do środka.

Była Emily i jego dziewczyna weszli na parkiet, obejmując się mocno.

Daniel niesprawny, jak twarz Emily zesztywniała. Podążył jej spojrzeniem, a potem wrócił na nią.

Bez powiedzenia powiedział cicho: „Udawaj, że jesteś ze względu.”

“Współ?” Uśmiechnął się. „Zaufaj mi.”

Zanim zareagowała, położyła delikatnie na jej dłoń, druga wyciągnęła w jej stronę. „Dajmy im powód do rozmów.”

Zastygła na chwilę, potem nerwowo się zaśmiała. „Nie masz pojęcia, jak źle tańczę.”

„Idealnie” – powiedział. „Ja też jestem okropny.”

I jakoś tańczyli – nieelegancko, ale muzyka.

Obrócił ją raz, prawie wpadli na inną parę, a ona śmiała się tak serdecznie, że zapomniała, gdzie jest.

Przez kilka minut zniknęły spojrzenie, samotność, ból.

W momencie, gdy Emily uniosła się i dotarła, że ​​Eric się w niej pojawił – zaskoczony. Jego ramiona zesztywniały wokół nowej dziewczyny.

Daniel też to przypadkowo i po prostu szepnął: „Wyglądasz dziś przepięknie. On jest idiotą.”

Emily zamrugała, zaskoczona. Nikt nie powiedział jej czegoś dziwnego od dawna. Nie w dziesięć sposobów. Nie z takiej szczerości.

Gdy muzyka ucichła, delikatnie odepchnięta od niego, z sercem ściśniętym emocjami, których nie udało się zastosować.

– Dziękuję – powiedziała cicho. Na skinął głową. – W każdej chwili.

Zanim jednak dotarło, podbiegł Max, trzymając w rękach dwa kawałki ciasta. – Tato, mam jeden dla ciebie i tej ładnej pani!

Emily roześmiała się, kucnęła. – Dziękuję, Max. Jesteś prawdziwym dżentelmenem.

Max rozpromieniał się. – odpornośćś z nami. Tata mówi, że to niegrzecznie zostawić miłych ludziom, sami przy stole.

Spojrzenie Daniela spotkało się z jej spojrzeniem. – Ma rację.

Więc usiadła. Dzielili się ciastem, historiami i śmiechem, aż noc zaczęła się rozrzedzać, a światła migotać.

Jej rodzina do śmierci. Matka szepnęła coś do ciotki.

Siostra usłyszała się z drugiego końca sali – z tym znajomym, pojawił się uśmiech – ale Emily to nie obchodziło.

Kiedy nadejdzie czas, by iść, Daniel przejdzie jej wizytówkę.

– Gdybyś później był podawany przez partnera na wesele – powiedziałobliwie – jesteśmy zgranym.

Uśmiechnęła się. – Zapamiętam to.

Gdy szła do samochodu, Emily pojawiła się w oknie – jej oczy błyszczały, potrąciły się same.

Po raz pierwszy od dawna nieczuła się niewidzialna.

Pierwotny obcy, który został usunięty – nie jako cień w tłumieniu, lecz jako ktoś, kto występuje, by stać obok niego.

Dwa tygodnie później Emily w kolejce w supermarkecie i przewijała telefon, gdy usłyszała znajomy śmiech.

– Emilka. – Odwróciła się. To był on. – Daniel – z wózkami przekąsek i małym Maxem, który machał z wypadkiem.

– Hej – przekazała uradowana. – Tester ciasta paszowego.
– Tylko w weekendy – następuje się. – Jak się masz?