— Julia, błagam, pozwól mi coś powiedzieć. Pomyliłem się. Byłem ślepy. Mama… ona mnie zmanipulowała. Ale teraz wiem, że nie mogę żyć bez ciebie i naszego dziecka.
Julia słuchała w milczeniu. Nie płakała, nie uśmiechała się.
— Alex, nie naprawisz wszystkiego kwiatami. Nie wiem, czy potrafię ci wybaczyć. Ale dla naszego syna możemy spróbować być rodzicami. Tylko rodzicami.
Alex skinął głową.
— Zgoda. Będę ojcem, na jakiego zasługuje.
Czas mijał. Julia powoli odzyskiwała równowagę. Helen próbowała się z nią skontaktować, ale Julia nie odpowiadała. Dopiero kilka miesięcy później Alex przyniósł list od matki.
„Julia, przepraszam. Byłam okrutna, zaślepiona i dumna. Prawie zniszczyłam życie swojego syna. Dziękuję, że pokazałaś mu, co znaczy prawdziwa miłość. Mam nadzieję, że kiedyś mi wybaczysz.”
Julia długo wpatrywała się w słowa na papierze, a potem cicho się rozpłakała. Nie ze smutku, lecz z ulgi. Wiedziała, że przeszłość nie zniknie, ale teraz wreszcie mogła iść dalej.
Alex patrzył, jak trzyma dziecko na rękach. Mały chłopiec roześmiał się i wyciągnął rączki do ojca. Julia uśmiechnęła się lekko. Wtedy zrozumiała: nie można cofnąć czasu, ale można zacząć od nowa — z prawdą, spokojem i miłością, która przetrwała wszystko.


Yo Make również polubił
Odśwież wygląd swoich szafek kuchennych dzięki tym wskazówkom dotyczącym gruntownego czyszczenia!
Ciasto z maślanki z brzoskwiniami i lukrem cytrynowym
Kremowy Ryżowy Budyń Pieczony Z Cynamonem
Hosta – bezpretensjonalna piękność do każdego ogrodu