Kiedy dwa dni wcześniej wróciłem z podróży służbowej, toaleta, łazienka i kuchnia w moim domu były zdewastowane

Spodziewałem się powrotu w piątek, ale dotarłem do domu w środę. Mój lot lądował późnym popołudniem i zamiast jechać do hotelu, jak planowałem, chciałem zaskoczyć sam siebie domowym komfortem. Podróż z lotniska była cicha, wręcz kojąca. Myśl o własnej sofie, własnym łóżku i ciepłym prysznicu obiecywała komfort.

Ale gdy tylko otworzyłem drzwi, pierwszą rzeczą, jaka mnie uderzyła, był hałas.

Młotkowanie. Wiercenie. Śmiech.

Potem nastąpił ten widok.

Moja toaleta – tak, moja toaleta, w istocie – leżała niczym wyrwana z korzeniami relikwia na korytarzu. Łazienka została całkowicie ogołocona z zawartości, pozostawiając jedynie kable i ostre płytki. Szafki kuchenne zostały wyrwane, a ich zawartość rozrzucona jak podczas burzy. W powietrzu unosił się kurz, który utrudniał oddychanie.

A pośrodku stali:

• Moja siostra Emily,
• jej mąż Rick,
• i jego rodzice.

Wszyscy mieli na sobie rękawiczki, byli pokryci pyłem gipsowym i śmiali się, jakby byli na rodzinnych wakacjach.

Emily, nie zwracając na mnie uwagi, podniosła wzrok i powiedziała swobodnie: „Przed wprowadzeniem się robimy remont”.

Rick uśmiechnął się łobuzersko. Jego ojciec się roześmiał, a nawet jego matka, której gumowe rękawiczki były poplamione farbą, chichotała jak złodziejka, która myśli, że pozostanie niezauważona.

Nie drgnęłam, nie protestowałam i nie pytałam, co właściwie robią w moim domu.

Powiedziałem po prostu: „Okej”.