Kierowca ciężarówki ratuje ciężarną kobietę, ale jest w szoku, gdy dowiaduje się, gdzie ona mieszka

— „To pan, panie Ferrand…” — mruknął Julien, otwierając drzwi oszołomiony w bożonarodzeniowy poranek.

— „Przyszedłem życzyć panu wesołych świąt” — odparł spokojnie starzec. „I najwyraźniej zaczął pan świętować tydzień temu…”

Julien nalał mu kieliszek i otworzył.

— „Kochałem ją. Dałem jej wszystko. Podróże, prezenty, ustabilizowane życie. Może nie byłem wystarczająco dobry. Dorastałem bez rodziny. Nie umiem kochać”.

Ale pan Ferrand, spokojnym tonem, odpowiedział:

— „Nie zadręczaj się. Niektórzy ludzie są kapryśni, Julien. Obiecują wieczność i zmieniają zdanie przy pierwszym zakręcie. Jeśli odeszła, to dlatego, że na ciebie nie zasługiwała. Odetchnij z ulgą, a nie złam się”.

Te słowa uderzyły go jak rażenie prądem.

— „Dziękuję… Wyjeżdżam dziś wieczorem. Muszę prowadzić”.

Ta rozmowa pomogła mu bardziej niż jakakolwiek terapia. W noc Bożego Narodzenia, podczas gdy inni otwierali prezenty z bliskimi, Julien był już z powrotem w drodze – zmierzając daleko, gdziekolwiek, byleby tylko uwolnić się od ciężaru przeszłości.

Dwa tygodnie później, w przenikliwie zimny styczniowy poranek, wrócił do miasta. Jego ciężarówka była prawie pusta, a znak drogowy wskazywał stację benzynową zaledwie kilka kilometrów dalej.

Pojechał tam, planując zatankować i trochę się rozgrzać.

Ale gdy tylko sięgnął do drzwi, nagle się otworzyły. Wyskoczył z nich pracownik, wyraźnie zdenerwowany, ubrany tylko w koszulkę, mimo mroźnego powietrza.

— „Proszę pana! Dzięki Bogu, że pan jest! Potrzebuję pana pomocy, szybko!”

Julien, zaskoczony uderzeniem drzwi w czoło, cofnął się.

— „O mało mnie pan nie znokautował… a teraz prosi o pomoc?”

Ale w chwili, gdy wszedł do środka, zamarł.

Na podłodze leżała ciężarna kobieta, która krzyczała z bólu, skulona, ​​z twarzą wykrzywioną w agonii. Szokująca, nieoczekiwana scena. Julien nie potrzebował wyjaśnień – ta kobieta miała urodzić… właśnie tutaj, na odludziu.

A to, czego miał się o niej dowiedzieć, zszokuje go jeszcze bardziej…

Mroźna noc, nieoczekiwane spotkanie
Tej nocy Julien jechał już godzinami, gubiąc się w milach przetaczających się po oblodzonej drodze. Wyczerpany, ale podekscytowany perspektywą spotkania z rodziną na święta, nie wyobrażał sobie, że jego ostatni postój na odległej stacji benzynowej zmieni wszystko.

Po dotarciu na miejsce, młody, spanikowany pracownik podbiegł do niego.

— „Proszę pana! Musi mi pan pomóc! Ciężarna kobieta jest w niebezpieczeństwie, a służby ratunkowe nie dotrą na czas!”

Bez wahania Julien wbiegł do środka, szybko zdając sobie sprawę, że sytuacja jest poważniejsza, niż sobie wyobrażał.

Młoda kobieta, krucha i przytłoczona bólem, wyglądała jednocześnie na zdezorientowaną i przerażoną. Gdy wnosił ją do ciężarówki, mruczała, patrząc nieobecnym wzrokiem:

— „Marc? Żyjesz?”

Julien, początkowo oszołomiony, założył, że to tylko halucynacja wywołana bólem. Ale to, co wkrótce odkryje, wywróci jego życie do góry nogami.

Słowa, podobieństwo… i objawienia
Następnego dnia, idąc za radą swojego dawnego sąsiada, pana Ferranda, Julien wrócił do szpitala. Tam pielęgniarka, wyraźnie zaskoczona, pomyliła go z mężem pacjentki, Claire.