Matka panny młodej posadziła mnie przy najgorszym stoliku – „Znaj swoje miejsce”, powiedziała. Nie miała pojęcia, że ​​jestem właścicielką firmy, która zorganizowała wesele jej córki

Moja obsługa natychmiast zamarła, czekając na mój sygnał. Skinąłem głową, a oni wrócili do pracy, przywracając w ciągu kilku minut idealną atmosferę. Muzyka wróciła, potem rozległ się śmiech i świętowanie na nowo ożyło.

Margaret patrzyła blada i drżąca.

„Myślisz, że to czyni cię lepszym ode mnie?” – mruknęła.

Uśmiechnęłam się delikatnie. „Nie, Margaret. To znaczy, że Anna jest ważniejsza”.

Przez resztę nocy milczała. Goście zaczęli podchodzić do mnie, ciekawi, z szacunkiem, pytając o moje towarzystwo. Ale ja się nie chwaliłem. Chciałem tylko, żeby Anna miała szczęśliwe zakończenie.

Później, gdy się wymykałem, dostałem SMS-a od mojego przełożonego: Mogłeś ją dziś wieczorem zniszczyć. Czemu tego nie zrobiłeś?

Odpowiedziałem: Ponieważ zemsta daje satysfakcję, a miłość odkupuje.

Margaret wróci do domu, wiedząc dokładnie, jak blisko była katastrofy. To wystarczyło.

Anna zapamięta tę noc jako uratowaną, a nie zrujnowaną.

A ja — ja zachowałbym cichy spokój, wiedząc, że w końcu stanąłem w obronie swojej prawdy, nie z zemsty, ale z miłości.