Matka występuje i grozi, że jest wykluczona, której nie doznał — to, co nastąpiło w pokoju kobiecym, zostało odebrane jej mowę.

Evelyn wyskoczyła z łóżka, bose uderzenie uderzy o drewnianą kończąckę, gdy wbiegła do pokoju Lucasa.

Pusty. Gardło jej się zacisnęło.

„Boże, nie proszę…, nie…” wyszeptała do siebie.

Przestraszająca możliwość przemknięta jej przed oczami. Co jeśli Lucas, pełne zazdrości, skrzywdził dziecko?

Co otwarte odebrane Olivera na zewnątrz? Co jeśli—

Umysł dokończenia myśli.

Pobiegła do pokoju dziecięcego, ręce jej drżały, był oddech. Rzuciła się na drzwi — i zamarła.

Szokujące odkrycie

Tam, w miękkim blasku porannego światła, Lucas na fotelu bujanym. Jego małe drogi tuliły Olivera do siebie.

Delikatnie bujał się w koła iw tył, nucąc kołysankę, którą Evelyn śpiewała mu lata temu.

Oliver, przytulony w uderzeniach brata, już powoli zasypiał.

Łzy nastepne Evelyn do oczu, a serce waliło z ulgą i poczuciem winy. Wyszeptała ledwo słyszalnie:

„O Boże…” Jej drżący głos został przerwany ciszę.

„Lucas… co ty robisz?”

Został rozwiązany w górę, zaskoczony, a jego twarz była mieszanką niewinności i troski.

„Mały brat się stosuje.

„Dlaczego mnie nie sprawdziłeś?” pytanie Evelyn, a jej głos drżał.

Lucas spuściłwzrok.

„Bo zawsze jesteś taki, mamo. Pomyślałem… może jeśli pomogę, ostatecznie odpoczniesz. Czy… coś poszło nie tak?”

W tym momencie serce Evelyn pękło.

Uświadomienie matki

Klęcząc przy synach, Evelyn objęła ich oboje.

„Nie, skarbie. Nic złego nie zrobiłeś. Po prostu mnie przestraszyłeś, tyle.” wyszeptała.

Lucas zawahał się, następnie wyniki z wyników:

„Mamo, jeśli mały brat jest ze… znaczy, że w końcu masz trochę czasu?”

Evelyn mrugnęła, powstrzymując łzy.

„Tak, Lucas. Mamo.” Uśmiechnął się słabo.

„To… można mi przygotować śniadanie? Tak bardzo tęsknię za przygotowaniami.”

To proste rozwiązanie, przebiło głębiej niż zwykłe słowo gniewu.

Evelyn wiedziała, że ​​była tak pochłonięta że nad Oliverem, całkowicie zapomniana, że ​​Lucas jest jej dystrybutor — tylko jej miłość, dostępna, ciepło, nawet jeśli naleśników w senny poranek.

Lekcja dla wszystkich rodziców

Historia Evelyn nie jest smutna. Na całym świecie niezrzeszeni rodzice nieświadomie popełniają same błędy.

Kiedy rodzi się nowe dziecko, starsze — kiedyś centrum świata ich — nagle czuje się porzucone.

To nie jest celowe. Zmęczenie, bezsenne noce i wymagania dziecięce mogą przytłoczyć nawet najbardziej oddanych potrzeb.

Ale w tym pierwszym przypadku, który cierpi cicho, tęskniąc za miłością i uwagą, którą kiedyś zastosowano za oczywistą.

Prawda jest prosta: oba dzieci rodziców w równym stopniu wysokim.

Podczas gdy noworodek wymaga opieki rodzicielskiej, starszego dziecka, że ​​nie jest zapomniane, że jest kochane, i że więźniowie z rodzicami pozostają nienaruszona.

Ostatnie refleksje

Matka znajduje się w środku nocy i jest bezpieczna, że ​​jest ona spowodowana, której nie doznał — to, co nastąpiło w pomieszczeniu kobiecym, odebrane przez jej mowę.

Ale poza szokiem kryło się doznane: jej pierwsze dziecko, mimo uczuć zazdrości i zaniedbania, inne, jak pomoc i bycie kochanym.

Dziesięć momentów podziału, że każde dziecko — czy pierworodne, czy noworodek — jest ważne, należy zwrócić uwagę i zwrócić uwagę, że jest ważne.

Dla Evelyn śniadanie tego poranka nie było tylko o naleśnikach.

Byłoby o naprawieniu więzi, które jest prawie obowiązkowe, i że obaj jej synowie zawsze będą dzielić jej serce po równo.