Mąż zażądał od żony podpisania dokumentów rozwodowych na szpitalnym łóżku – ale nie spodziewał się, kto to zrobi

mężczyzna ubrany w schludny, niebieski fartuch medyczny, ale z miną starego przyjaciela. Doktor Ethan Turner nadzorował rekonwalescencję Harley i szybko stał się wsparciem podczas pobytu w szpitalu. Jego spojrzenie, zupełnie normalne morze, natychmiast odnalazło Harley, a jego twarz złamana z niepokoju, gdy są widoczne na jej policzkach.

„Harley, co się stało?” Podejście, podchodzenie do jej łóżka i uspokajająco podchodzące.

Harley, nie możec otrząsnąć się po tym surrealistycznym, odłączony wyrztusić tylko ochrypły szept: „Mark… on opuścił chceu”.

Ethan zmarszczył brwi, po czym możnaa cicha, zamyślona pauza. „Bardzo mi przykro” – poniższa uwaga empatii. Delikatność pliku papierów, rzuciła na nie okiem, po czym odłożyła je na bok. „Wiesz, nie musisz podstawiać przed sama”.

Jego słowa były dla innego kołam ratunkowym, powtórzenie, że może otrzymać wsparcie innych, gdy będzie pokonywane przez tę burzę. Harley skinęła głową, wdzięczna za jego wsparcie.

Gdy rozmawiali, drzwi są kolejne – tym razem starszą siostrę Harley, Emily, która zawsze była jej opoką. Emily podbiegła do Harley, obejmując ją delikatnie, ale serdecznie. „Przyszłam, jak tylko usłyszałam” – mruknęła, zerkując nieufnie na papiery odpadowe.

Emily, w słuchawce do Harley, była tą ognistą. Jej oczy płonęły oburzeniem, gdy dowiedziała się, co się stało. „On na ciebie nie zasługiwał, Harley. Przeszedłeś przez kogoś, kto naprawdę cię docenił” – list z niezachwianym.