Miałam właśnie poślubić mężczyznę moich marzeń, gdy zatrzymał mnie nieznajomy i powiedział: „On nie jest tym, za kogo go uważasz”. – Historia dnia

Możesz być spokojny. „Byłem tutaj. Jest kobieta. W średnim wieku, czarne konie. Ma coś, co kiedyś było jej domem”.

Myślę o Jonathanie, więc myślę. Potrzebna jest przerwa. Jonathan próbuje więc stłumić wydatki i chęć ich spłacenia.

Mężczyzna się spieszy. „Wyjechała z domu w podróż. Zatrudniła tych robotników. Płaci i płaci”.

Tylko dla celów ilustracyjnych. | Źródło: Pexels

Poczułem, jak drżą mi kolana.

„Czy teraz mi wierzysz?” zapytał Jonathan.

Spojrzałem na niego. „Nie wiem, w co wierzyć”.

Skinął głową. „Więc pozwól, że pokażę ci, gdzie naprawdę dorastałem”.

Wyruszyliśmy ponownie, tym razem dalej od miasta. Domy stawały się coraz większe. Ulice wyglądały na czyste i idealne. Kiedy dotarliśmy na osiedle, oniemiałam.

Tylko dla celów ilustracyjnych. | Źródło: Midjourney

Drzwi się otworzyły i weszliśmy do ogrodu pełnego kolorowych kwiatów i przyciętych żywopłotów. Wszystko wyglądało idealnie, jak na zdjęciu z magazynu. Zeszliśmy kamienną ścieżką na dziedziniec.

Tam, pod dużym parasolem, siedziała kobieta w jedwabnej bluzce i perłowych kolczykach. Trzymała w dłoniach filiżankę herbaty. Serce mi o mało nie stanęło. To była ona.

Jonathan zatrzymał się. Całe jego ciało się napięło. Twarz mu poczerwieniała, a ja usłyszałam, jak zmienia mu się oddech. Spojrzał jej prosto w oczy. „Masz nam coś do powiedzenia?”

Tylko dla celów ilustracyjnych. | Źródło: Midjourney

Nawet nie mrugnęła. Spojrzała w górę z fałszywym uśmiechem. „Co o tym myślisz, kochanie?”

Ciąg dalszy na następnej stronie

„O tym, jak okłamałaś mojego narzeczonego” – powiedział. „Jak ubierałaś się jak ktoś inny. Jak opowiedziałaś mu tę historię. Każde słowo było kłamstwem”.

Odstawiła filiżankę. „Zrobiłam, co musiałam” – powiedziała. „Wiem, co jest dla ciebie najlepsze. Należysz do Claire. Ty i Claire, to było oczywiste. Ta dziewczyna? Ona nie pije herbaty”.

Tylko dla ilustracji. | Źródło: Sora

„Nie ty decydujesz, kogo poślubię!” – krzyknął Jonathan.

„Jestem twoją matką” – powiedziała. „Wychowałam cię. Wiem, czego potrzebujesz”.

„Skłamałaś kobiecie, którą kocham!” – jego głos drżał.

„Zrobiłam to dla twojej przyszłości. Claire pochodzi z prawdziwej rodziny. Ta dziewczyna jest zwyczajna. Nie ma w niej nic wyjątkowego”.

Tylko dla ilustracji. | Źródło: Sora

Ściskało mnie w żołądku. Otworzyłam usta, ale Jonathan odsunął moją dłoń.

„Nie masz już prawa kontrolować mojego życia” – powiedział. „To już koniec”.

Wstała. „Jestem twoją matką! Twoją rodziną!”

„Nie” – powiedział. „Byłaś moją rodziną. Ale teraz mam nową. Moja rodzina to ktoś, kto mnie kocha. Ktoś, kto mnie nie okłamuje. To moja rodzina”. Spojrzał na mnie. Uścisnęłam mu dłoń.

Tylko dla przykładu. | Źródło: Sora

„Nie możesz mi tego zrobić!” – krzyknęła.

„Właśnie to zrobiłem” – powiedział Jonathan.

Odwróciliśmy się i odeszliśmy. Słyszałam, jak krzyczy za sobą, ale nie obejrzałam się.

Tylko dla przykładu. | Źródło: Sora

„Nie możesz mi tego zrobić!” – krzyknęła.

„Właśnie to zrobiłem” – powiedział Jonathan.

Odwróciliśmy się i odeszliśmy. Słyszałam, jak krzyczy za sobą, ale nie obejrzałam się.

Tylko dla przykładu. | Źródło: Sora

Siedząc w samochodzie, otarłam oczy i spojrzałam na niego. „Naprawdę przepraszam. Powinnam była ci uwierzyć”.

Skinął głową. „Ona zdradza ludzi. Zawsze to robiła. Nie zrobiłeś nic złego”.

Wziął moją dłoń i mocno ją ścisnął. Przez chwilę siedzieliśmy w ciszy, która wcale nie wydawała się pusta. Potem odpalił samochód i odjechaliśmy od domu, który próbował nas rozdzielić.

Wyłącznie w celach ilustracyjnych. | Źródło: Pexels

Daj nam znać, co myślisz o tej historii i podziel się nią ze znajomymi. Może ich zainspiruje i rozjaśni im dzień.