Mój mąż powiedział mi, żebym przestała go „pytać” o wydatki – wtedy znalazłam paragon za wózek

Zapach kawy i leśnego zapachu, który towarzyszył mu od czasów studiów. Otworzyłam schowek, żeby schować papiery.

Wtedy go zobaczyłam. Zmięty paragon, częściowo ukryty pod instrukcją.

Nie powinnam była patrzeć. Część mnie o tym wiedziała. Ale i tak to zrobiłam i nie mogłam w to uwierzyć.

379,89 $. Wózek dziecięcy Tiny Treasurezz i zestaw fotelika samochodowego.

Moje dłonie zrobiły się zimne. Nie mieliśmy dziecka, nie spodziewaliśmy się go… I nawet nie zawracaliśmy sobie tym głowy.

Zmięty paragon | Źródło: Midjourney

Mała ślicznotka. Butik dziecięcy w Ridgewood Heights. Dziesięć minut od domu Rachel, jego współpracowniczki.

Rachel. Piękna, ciężarna Rachel, którą kiedyś poznałam na firmowym przyjęciu z okazji zakończenia roku. Eric powiedział mi, że „zrobiła to sama”.

Elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce z odpychającą jasnością.

Pospiesznie wróciłam do środka, serce waliło mi w żebrach. Prysznic wciąż palił. Złapałam telefon Erica ze stolika nocnego i ku mojemu zaskoczeniu zobaczyłam, że jest odblokowany. Musiał coś sprawdzić przed prysznicem.

Kobieta patrząca na swój telefon | Źródło: Pexels

Moje palce drżały, gdy przewijałam jego kontakty. Była tam. Rachel.

Zapisałam numer w telefonie, odsunęłam się od niego i wślizgnęłam do ogrodu.

Dzwoni trzy razy, zanim odbierze.

„Halo?”

„Rachel? To Luna. Żona Erica”.

Zapadła między nami cisza. Słyszałam jego oddech.

„Ja… wiem, że to dziwne, ale muszę z tobą porozmawiać”. To ważne. I proszę, nie mów Ericowi o tej rozmowie telefonicznej.

Rozdrażniona kobieta przez telefon | Źródło: Midjourney

Chwila ciszy: „Okej. Kiedy?”

„Dzisiaj? O 16:00 w Cloudsidez Café?”

„Będę tam”.

Rozmowa się zakończyła, a ja stałam sztywno na trawniku, próbując oddychać, mimo narastającej w mojej piersi paniki.

Ciąg dalszy na następnej stronie