Mój mąż ukradł moją kartę bankową, żeby kupić bilet na wyjazd ze swoją kochanką, ale gdy dotarli na lotnisko, lodowate słowa oficera pozostawiły ich oboje bez słowa…

W międzyczasie dyskretnie zadzwoniłam do bliskiej przyjaciółki, która pracowała na lotnisku, prosząc ją o sprawdzenie jego lotu. Niedługo potem oznajmiła: Carlos kupił dwa bilety do Cancún, wylot planowany na południe.
Postanowiłam tam pojechać. Nie chciałam robić awantury, tylko zobaczyć to na własne oczy, żeby później nie mieć pretensji.

Zgodnie z przewidywaniami, zauważyłam, jak przybywa, trzymając się za ręce z elegancką młodą kobietą. Oboje promienieli, jakby byli prawdziwymi małżonkami. Zacisnęłam pięści, tłumiąc gniew.

Kiedy zakończyli odprawę i skierowali się do kontroli imigracyjnej, pracownik nagle ich zatrzymał. Jego ton był surowy:

„Przepraszamy, ale karta użyta do tych biletów wskazuje na nieregularną aktywność. Prosimy, żebyście oboje poszli z nami, żeby to zweryfikować”.

Carlos zamarł, zbladł. Kobieta odwróciła się do niego wstrząśnięta.

„Co się dzieje? Nie obiecałeś, że wszystko jest ustalone?”

Zrobiłam krok naprzód i spokojnie powiedziałam:

„To moja karta. Użył jej bez twojej zgody, żeby zabrać cię na wakacje”.

Wszystko wybuchło. Widzowie szeptali z pogardliwymi minami.

Carlos jąkał się:

„Ja… ja tylko chciałem ją zaskoczyć, nie chciałem zrobić jej krzywdy…”

Powiedziałem chłodno:

„Bez złych intencji? I okraść żonę i dziecko, żeby spędzić życie z kochankiem?”

Zamilkł. Policjant kazał mu podpisać protokół, ostrzegając, że sprawa może trafić do prokuratury za nadużycie konta bankowego.

Oszołomiona kobieta spojrzała na niego gniewnie i krzyknęła:

„Przysięgałeś, że jesteś bogaty, a to były pieniądze twojej żony! Oszukałeś mnie!”

I odeszła, zostawiając go upokorzonego.

Spojrzałem na niego ostatni raz i pomimo bólu byłem zdecydowany:

„Od dziś jesteśmy skończeni. Radź sobie z tym sam”.

Potem odwróciłem się i odszedłem, ignorując jego zdesperowane spojrzenie.
Tego dnia płakałem, ale też czułem się wyzwolony. Mężczyzna, który zdradza zaufanie rodziny i trwoni oszczędności żony na inną kobietę, nie zasługuje na wybaczenie.

W domu mocno uściskałam syna. Uśmiechał się niewinnie, nieświadomy niczego. I przyrzekłam, że od tej chwili będę żyć z siłą, przelewając całą swoją miłość tylko na niego.

Życie może pozbawić cię niewiernego męża, ale nigdy nie wolno ci rezygnować z godności ani wiary w siebie.