Mój mąż wyśmiał nasze małżeństwo podczas luksusowej kolacji — uśmiechnęłam się, powiedziałam „To zakończmy to dzisiaj”, wyszłam… A tej nocy jego najlepszy przyjaciel wysłał mi SMS-a, który zmienił wszystko

„Po pierwsze, chcę, żebyś wiedział, że Derek powiedział mi, że jesteś w separacji. Powiedział, że jesteś rozwiedziona od 6 miesięcy i że jesteś… że jesteś chora psychicznie”.

„I uwierzyłeś mu?”

„Nie miałam powodu, żeby tego nie robić. Wydawał się taki zatroskany o ciebie, taki smutny z powodu tego, jak twoja choroba wpływa na twoje dzieci”.

„Nie mamy dzieci.”

Twarz Melissy się zmarszczyła.

„Teraz to wiem, Clare. Derek powiedział mi, że masz dwójkę nastoletnich dzieci, które z trudem radzą sobie z twoim pogarszającym się stanem.”

Skala kłamstw Derericka była oszałamiająca. Stworzył całkowicie fikcyjną wersję naszego życia, żeby usprawiedliwić swój romans.

„Co jeszcze ci powiedział?”

„—że byłaś niebezpieczna, kiedy miałaś epizody, że mu groziłaś i próbowałaś zrobić sobie krzywdę. Pokazał mi dokumentację medyczną, która dowodziła, że ​​miałaś urojenia”.

„Dokumentacja medyczna?”

„Zdjęcia butelek z lekami, notatki lekarskie, a nawet nagrania, na których mówisz niezrozumiałe rzeczy”.

Zdałem sobie sprawę, że Derek wykorzystał w sprawie Melissy te same sfabrykowane dowody, których planował użyć w sądzie.

„Melissa, nic z tego nie było prawdą”.

„Zaczynam to rozumieć”.

Otarła oczy.

„Wczoraj wieczorem, po aresztowaniu Dereka, przeszukałem jego rzeczy w mieszkaniu. Znalazłem to.”

Wręczyła mi teczkę z napisem „Projekt Clare”. W środku znajdowały się dziesiątki wydrukowanych e-maili, zdjęć i coś, co wyglądało na szczegółowy harmonogram.

„Na co patrzę?”

„Mistrzowski plan Dereka. Wszystko, co ci robił i wszystko, co planował zrobić”.

Otworzyłam teczkę i zrobiło mi się niedobrze. Oś czasu zaczynała się 18 miesięcy temu od wpisów takich jak: rozpoczęcie dokumentowania zachowania Clare i zgłębianie przepisów dotyczących kurateli. Przechodziła przez nawiązanie romansu z Melissą jako strategię wyjścia i zasianie ziarenka informacji o stanie psychicznym Clare wśród przyjaciół i rodziny. Ostatnie wpisy były przerażające. Złożenie wniosku o kuratelę. Przeniesienie Clare do ośrodka zabezpieczającego i przeniesienie aktywów na konta chronione.

„Melissa, to plan zniszczenia twojego życia”.

„Tak, ale Claire, spójrz na ostatnią stronę.”

Przejrzałem ostateczny dokument. Wydruk maila, którego Derek nigdy nie wysłał, z datą sprzed 3 dni.

„Richard, kiedy Clare znajdzie się w ośrodku, ile czasu upłynie, zanim będę mógł uzyskać dostęp do jej rachunków inwestycyjnych? Melissa i ja chcemy przeprowadzić się do Kalifornii, jak tylko aktywa zostaną przeniesione. Poza tym, jaki jest okres przedawnienia roszczeń dotyczących wizyt u pacjentów psychiatrycznych? Wolałbym nie widywać Clare, jeśli to możliwe. —Derek.”

E-mail zawierał szczegóły planu Derericka, aby przeprowadzić się do Kalifornii z Melissą i zacząć nowe życie, korzystając z moich pieniędzy. Planował mnie związać, a potem całkowicie porzucić.

„Melissa, dlaczego mi to pokazujesz?”

„Bo zakochałam się w kłamstwie”.

Jej głos się załamał.

„Człowiek, za którego uważałem Dereka, nie istnieje. Prawdziwy Derek planował ukraść pieniądze żonie i zamknąć ją w szpitalu psychiatrycznym”.

„A co z mieszkaniem? A związek?”

„Wszystko na niby. Dererick wykorzystywał mnie jako alibi, żeby cię zostawić. Mówił mi, że budujemy wspólną przyszłość, ale tak naprawdę byłam tylko częścią jego strategii ucieczki”.

Przyglądałem się twarzy Melissy, szukając oznak oszustwa. Wydawała się autentycznie zdruzgotana.

„Co teraz zrobisz?”

„Wracam do Seattle, żeby zamieszkać z siostrą. Nie mogę zostać w Portland, wiedząc, ile szkód pomogłem wyrządzić”.

„Melissa, nie wiedziałaś.”

„Powinnam była zadać więcej pytań. Powinnam była zażądać spotkania z twoimi dziećmi albo wglądu w dokumenty rozwodowe. Tak bardzo chciałam wierzyć Derekowi, że zignorowałam wszystkie sygnały ostrzegawcze”.

„Jakie czerwone flagi?”

„Derek nigdy nie chciał, żebym poszła do ciebie do domu ani spotkała się z żadnym z twoich wspólnych znajomych. Powiedział, że byłoby to dla ciebie zbyt bolesne, ale tak naprawdę bał się, że ktoś powie mi prawdę”.

„Od jak dawna wiesz?”

„Od wczorajszego aresztowania Derericka. W wiadomościach leciała jego rozprawa w sprawie kaucji i wspominali, że jest żonaty. Wyszukałem twoje nazwisko w Google i znalazłem twój profil nauczycielski w szkole podstawowej Roosevelt. 15 lat w tej samej szkole, entuzjastyczne recenzje rodziców, nagrody za wybitne osiągnięcia w edukacji. Nie brzmiałeś jak ktoś z poważną chorobą psychiczną”.

„Co w końcu sprawiło, że zdałaś sobie sprawę, że Derek kłamał?”

„Zadzwoniłam do szkoły podstawowej i poprosiłam o rozmowę. Sekretarka powiedziała, że ​​ma pani trochę wolnego czasu, ale od lat jest pani jedną z ich najbardziej niezawodnych nauczycielek. Wydawała się zdezorientowana, kiedy zapytałam o pani dzieci.”

Siedzieliśmy chwilę w milczeniu. Dwie kobiety, którymi manipulował ten sam mężczyzna na różne sposoby.

„Claire, jest jeszcze coś. Derek kłamał nam obojgu w sprawie pieniędzy.”

“Co masz na myśli?”

„Derek powiedział mi, że wspiera cię finansowo z powodu twojej choroby. Powiedział, że twoja opieka medyczna kosztuje go prawie 3000 dolarów miesięcznie i dlatego nie stać go na zabieranie mnie na drogie wycieczki”.

„Zabierał 3000 z naszego wspólnego konta i mówił ci, że wydaje je na mnie”.

„Tak. I powiedział ci, że wydaje je na podatki i emeryturę.”

„Dokładnie. Dererick okradał nas obu i kłamał o tym, na co poszły pieniądze.”

Poczułam dziwną więź z tą kobietą, która nieświadomie brała udział w intrydze mojego męża. Oboje padliśmy ofiarą manipulacji Derericka, tylko na różne sposoby.

„Melissa, co zrobisz, jeśli prokuratorzy będą chcieli, żebyś zeznawała?”

„Powiedz prawdę. Całą prawdę. Derek zniszczył nasze życie swoimi kłamstwami”.

Jadąc do domu z kawiarni, uświadomiłem sobie, że zdrada Derericka była jeszcze gorsza, niż myślałem. Nie planował po prostu ukraść mi pieniędzy i mnie porzucić. Planował mnie całkowicie wymazać.

Ale Dererick popełnił jeden zasadniczy błąd: nie docenił, jak mądre są kobiety w jego życiu.

Jutro Patricia wniesie kolejne oskarżenia o oszustwo w oparciu o dowody Melissy. Mistrzowski plan Dereka stanie się dowodem A w jego własnym procesie. Teraz to on będzie się śmiał.

Sześć miesięcy później stałam w kuchni mojego nowego mieszkania i czytałam nagłówek gazety. Miejscowy mężczyzna skazany na 5 lat więzienia za oszustwo wobec osoby starszej i usiłowanie nadużycia kurateli. Zdjęcie Dereka widniało na pierwszej stronie, zupełnie nie przypominając pewnego siebie mężczyzny, który kiedyś nazwał nasze małżeństwo żartem. Proces przebiegł szybko i zdecydowanie. Dokumentacja samego Derericka dostarczyła większości dowodów potrzebnych do skazania go. Ława przysięgłych obradowała niecałe 3 godziny. Richard Steinberg, prawnik Dereka, został pozbawiony prawa wykonywania zawodu za świadome składanie fałszywych dokumentów w sądzie. Najwyraźniej prokuratorzy znaleźli dodatkowe dowody na to, że Richard pomagał innym klientom w nadużywaniu kurateli.

Jake wpadł tego ranka z kawą i aktualnościami.

„Widziałeś wywiad Dereka dla biuletynu więziennego?”

„Udzielił wywiadu?”

„Krótkie. Powiedział, że padł ofiarą poszlak i że zmanipulowałeś wszystkich, żeby uwierzyli w kłamstwa na jego temat”.

Prawie się roześmiałem. Nawet w więzieniu Derek wciąż próbuje przepisać historię.

„Patricia zadzwoniła do mnie wczoraj. Ugoda w sprawie cywilnej została zawarta. Dererick został zmuszony do zapłaty mi 150 000 dolarów odszkodowania, czyli praktycznie wszystkiego, co mu zostało po kosztach sądowych i odszkodowaniu. Melissa również otrzymała niewielkie odszkodowanie za oszustwo, choć swoją część przekazała na rzecz organizacji charytatywnej zajmującej się przemocą domową”.

„Co zrobisz z pieniędzmi? Może na podróż? Zawsze chciałem zobaczyć Europę – sam.”

Uśmiechnęłam się, słysząc jego starannie swobodny ton. W ciągu ostatnich sześciu miesięcy Jake i ja staliśmy się bliskimi przyjaciółmi. Odegrał kluczową rolę w skazaniu Derericka, zeznając o kłamstwach, o które prosił go Dererick. Co ważniejsze, stał się przyjacielem, o jakim istnieniu zapomniałam. Kimś, kto słuchał bez osądzania i wspierał, nie oczekując niczego w zamian.

„Może nie sam” – powiedziałem. „Słyszałem, że Praga jest piękna wiosną”.

Twarz Jake’a rozjaśniła się.