Mój syn, który przyniósł naszej rodzinie same kłopoty, zniknął w wieku 20 lat – wrócił 3 lata później, a ja ledwo go poznałam

Trzy lata mogą wydawać się wiecznością i chwilą na raz. Nauczyłem się przetrwać, dzieląc swoje dni na małe, łatwe do opanowania części. Obudź się. Przygotuj śniadanie. Pracuj. Zajmij się Sarah. Powtarzaj. Takie było moje życie.

Kobieta nie w kuchni | źródło: Midjourney
Zdjęcie Abby było w kuchni. Mój komfort został naruszony. Nie martw się… Nie martw się. Ale żeby się martwić, każdego dnia wyjdę.

Ciągle zmieniający się dzień z moimi palcami na zdjęciu był miły i łatwy, był dla Dżungli i Wojny – przed końcem i końcem, die auf den Weggang seines Vaters folgte, als seine Schwester geboren wurde.

Ich erinnere mich an den letzten wirklichen Streit. Abby hatte mein Auto genommen, ohne nach irgendetwas zu fragen, und es zerstört, indem sie es in das Auto des Nachbarn gefahren hatte, als er versuchte, seine Freunde zu beeindrucken. Koszty naprawy powinny zostać naprawione. „Du zerstörst alles!” » Ich schrie. „Alles, wofür ich gearbeitet habe!” »

Er sah mich an, seine Augen fullten sich mit Trotz und Schmerz. “Ich bin 20 Jahre alt, Mama. Ich bin kein Kind mehr. Mam meine eigenen Träume, meine eigenen Ziele. Aber du verstehst es nicht. Niemand versteht es. »

Kiedy umrzesz, letzten Worte, die er zu mir sage, bevor er verschwand.

Ein wütender junger Mann | Quelle: W połowie podróży

W międzyczasie zobaczysz czarno-białe gwiazdy na całym świecie i będziesz musiał przez to wszystko przejść. Oprócz innych składników powinieneś jeść swoje jedzenie i powinna to być kuchnia niesolona.

„Es tut mir leid”, flüsterte ich in den leeren Raum. „Es tut mir leid, dass ich nicht genug war. »

Sarah glitt auf meinen Schoß und spürte meinen Schmerz. „To jest w Ordnung, mamo” – tak to brzmi. „Er wird eines Tages nach Hause kommen. »

Wenn sie nur wüsste, wie verzweifelt ich ihr glauben wöllte.

***

Der Tag zaczął wie jeder ere. Ein bedeckter Himmel. Der Geruch von Toast. Sarah beeilte sich, ihren Rucksack zu schnappen, und ich bereitete ihr Mittagessen mit mechanischer Präzision zu.

Eine Frau, die Buttertoast macht | Co: Pexels

Nie masz z tym nic wspólnego. Es war nur ein leichtes Knirschen von Schotter… und ein Schatten, der in den Eingangshof kroch. Dann klopfte es an der Tür, und mein Herz blieb stehen.

Sarah stoi schon vor der Tür, bevor ich mich bewegen konnte. „Mama” mówi, co mówi i co ją poprawia. „Er… Da ist er.»

Die Zeit ist stehen geblieben. Kiedy położysz ręce na kuchni, twoje palce będą białe.

„ABBY??» Ich schnappte nach Luft.