Mój tata zapomniał odłożyć słuchawkę i usłyszałem: „Ona jest na tyle głupia, że ​​pozwala nam zostać”, więc zarezerwowałem ich wymarzoną podróż do Włoch, sprzedałem za ich plecami mój dom w Teksasie za 980 000 dolarów, a kiedy wrócili do domu uśmiechnięci, drzwi wejściowe tylko mrugały na czerwono

Następnego ranka obudziłem się z trzydziestoma siedmioma nieodebranymi połączeniami i pięćdziesięcioma dwiema wiadomościami tekstowymi. Wszystkie od nieznanych mi numerów. Usunąłem je wszystkie bez czytania. Potem otworzyłem aplikację bankową.

947 382 dolarów wciąż tam było, solidne i realne. Przelałem 250 000 dolarów na wysokooprocentowane konto oszczędnościowe. Odłożyłem 150 000 dolarów na szacowane podatki od sprzedaży. Reszta pozostała płynna na wydatki związane z utrzymaniem i inwestycje biznesowe.

O 10:00 miałem rozmowę konsultacyjną z potencjalnym nowym klientem, startupem potrzebującym gruntownej przebudowy UX. Wziąłem prysznic, zrobiłem kawę i rozłożyłem laptopa w domowym biurze. Rozmowa przebiegła idealnie. Podobało im się moje portfolio. Omówiliśmy harmonogram i budżet. O 11:00 miałem podpisany kontrakt na 30 000 dolarów.

Po rozmowie telefonicznej stałem przy oknach sięgających od podłogi do sufitu, patrząc na Dallas. Miasto rozciągało się pode mną, pełne możliwości. Pełne ludzi, którzy nie znali mojej historii, nie znali moich rodziców, nie dbali o nic poza jakością mojej pracy. Byłem tu anonimowy. Tu wolny.

Mój telefon zawibrował. Stella Wright.

„Ekipa ochrony zgłosiła usunięcie” – brzmiał jej SMS. „Spokojnie. Dom jest obecnie zabijany deskami w ramach remontu. Miło mi z tobą robić interesy, Skyler”.

„Idealnie” – odpisałam. „Dziękuję za wszystko. Nowy początek”.

Dokładnie o to chodziło.

Pomyślałam o cioci Alice, o jej różanym ogrodzie, jej dobroci i spadku, który mi zostawiła. Chciała, żebym miała poczucie bezpieczeństwa, żebym miała piękne miejsce, w którym mogłabym budować swoje życie. Moi rodzice zamienili ten dar w więzienie, więc spaliłam je i odeszłam.

A jeśli ogień spalił również je? Cóż, zapalili zapałkę, niszcząc te róże.

Resztę dnia spędziłem pracując, planując i budując. Szkicowałem projekty dla mojego nowego klienta, aktualizowałem stronę internetową mojego portfolio, szukałem mieszkań w Dallas, które pozwalały na długoterminowe umowy najmu. Moi rodzice ciągle dzwonili. Ja blokowałem ich. Wieczorem telefony ucichły. Może w końcu zrozumieli, że mówię poważnie. Może znaleźli znajomego, który ich przygarnął. Może zameldowali się w tym hotelu na dłuższy pobyt i zastanawiali się nad swoim kolejnym krokiem.

Nie wiedziałem. Nie obchodziło mnie to.