Moja córka oblała mnie gorącą kawą, gdy odmówiłem jej synowi oddania mojej karty kredytowej… to, co znalazła kilka dni później w moim domu, ją zszokowało

Zaledwie kilka tygodni wcześniej zdiagnozowano u mnie poważną chorobę. Słowa lekarza wciąż dźwięczały mi w głowie: „Jest w zaawansowanym stadium. Powinieneś uporządkować swoje sprawy”.

Spędzałam więc całe dnie w ciszy przeglądając dokumenty, pisząc listy, wszystko załatwiając. Nie dla siebie, ale dla nich – dla mojej córki i wnuka – aby mieć pewność, że będą mieli zapewnioną opiekę, gdy mnie już nie będzie.

Wróciła trzy dni po incydencie z kawą. Jej głos był napięty, a wzrok unikał mojego. „Potrzebuję papierów z twojego biura” – mruknęła.

Skinąłem głową, gdyż byłem zbyt zmęczony, by mówić.

Chwilę później usłyszałam dźwięk otwieranych szuflad i przesuwania papierów, a potem nagły szmer.

Kiedy wszedłem do gabinetu, stała przy moim biurku, blada i drżąca. W rękach trzymała teczkę, której jeszcze nie miała znaleźć. W środku znajdował się mój testament, dokumenty ubezpieczeniowe, listy do niej i jej syna oraz dokumenty potwierdzające, że zorganizowałem spłatę jej kredytu hipotecznego po mojej śmierci.

Obok leżały raporty szpitalne.