Moja przyszła teściowa zaprosiła mnie do restauracji, zamówiła tyle jedzenia, ile potrzeba dla połowy stolika, a na koniec oznajmiła, że ​​cały ten cyrk to „test”!

Przeczytaj także:
Przeczytaliśmy modlitwę za dziecko, aby wszystko w jego życiu się ułożyło

— Dla świętego spokoju? Za cenę upokorzenia? Nazywała mnie kreślarką, naciskała, drażniła – a ty każesz mi to wszystko tolerować?!

„Mama nie jest idealna, ale to jedyna, jaką mam!” – wybuchnął. „I jest mnóstwo ludzi, którzy by ode mnie wyłudzili pieniądze. Ona mnie chroni! A ty pokazałeś swoje prawdziwe oblicze: skąpiłeś na kolacji!”

Słowo „skąpy” uderzyło mnie jak policzek.

„Odejdź” – powiedziała cicho Kira.

– Co?

Powiedziałem, żebyś odszedł. Jeśli naprawdę tak o mnie myślisz, to nie mamy o czym rozmawiać.

„Sam wszystko zepsułeś” – warknął. „Przez swoją dumę i chciwość”.

Wyskoczył za drzwi, trzaskając nimi tak mocno, że ściany się zatrzęsły.

Następnego ranka Kira otrzymała długą wiadomość od Elwiry Artemiewnej – szczegółową, jadowitą opowieść o tym, „jak uratowała syna przed niegodną go kobietą”.

Przeczytaj także:
„Jestem córką twojego męża” – rzekła dziewczyna w jasnym płaszczu.

Kira nawet nie dokończyła czytania; po prostu to usunęła.

Przez następne kilka miesięcy była całkowicie pochłonięta pracą, przeprowadzała się i zmieniała firmy.
Nigdy więcej nie słyszała o Nikicie.

Pewnego dnia znajomy wspomniał, że spotyka się z córką wspólnika firmy — „dobrą, dobrze wychowaną i porządną dziewczyną”.

Kira uśmiechnęła się – z nutą współczucia.
Elwira Artemiewna pojawiła się przed jej oczami, przeprowadzając kolejny „test”.
A Nikita pozostał dzieckiem z matką.

Nie żałowała, że ​​nie zapłaciła za tę kolację.

Żałowała tylko, że przez tak długi czas ufała mężczyźnie, który stawiał kaprysy matki ponad jej godność.

Mijały lata. Żyła spokojnie i pewnie. Aż pewnego dnia, w sylwestra, spiesząc się na spotkanie z przyjaciółką, poślizgnęła się w pobliżu supermarketu i boleśnie upadła.

Przechodzień podbiegł do niej, pomógł jej wstać i zaprowadził na ławkę.
Tak poznała Artema.

Półtora roku później wzięli ślub.

A jego matka okazała się kobietą dobrą i szczerą – bez dziwnych doświadczeń i prób.