Moja siostra bliźniaczka Chloe i ja ukończyłyśmy studia medyczne z trzystoma tysiącami dolarów długu. Podczas uroczystej kolacji rodzice wręczyli jej czek na pełną kwotę. Kiedy zapytałam o moje pożyczki, mama spojrzała na mnie chłodno i powiedziała: „Ona bardziej na to zasługuje, kochanie. Bądź realistką”. Mieli rację. Czas było być realistką. Po prostu nie znali mojej rzeczywistości. Nie mieli pojęcia o funduszu powierniczym, który zostawiła mi babcia, ani o pięciomilionowej darowiźnie, którą miałam zamiar przekazać we własnym imieniu…

„Mamo, tato, czy to—?”

„To czek na 300 000 dolarów” – powiedział James na tyle głośno, by usłyszeli go przy sąsiednich stolikach. „Spłacamy cały twój dług studencki. Nie mogliśmy pozwolić, żebyś zaczynała małżeństwo z takim ciężarem”.

Narzeczony Khloe, Trevor Vanpelt, mężczyzna, którego bogata biała rodzina posiadała praktycznie połowę północnej Atlanty, pochylił się i ją pocałował.

„Moja rodzina jest taka szczęśliwa” – powiedział Trevor spokojnym, zadowolonym głosem. „Cieszymy się, że Khloe dołącza do rodziny Vanpelt bez żadnych ograniczeń”.

Moja matka była zachwycona jego aprobatą.

„Oczywiście, Trevor. Wybór specjalizacji przez Khloe to fantastyczna inwestycja. Tyle prestiżu.”

Poczułem, jak krew odpływa mi z twarzy. Mój własny dług z tytułu kredytu studenckiego wynosił 32 000 dolarów. Właśnie skończyłem dokładnie tę samą szkołę medyczną. Odchrząknąłem. Śmiech przy stole ucichł.

„A co ze mną?”

Pytanie zawisło w powietrzu, ostre i paskudne. Ojciec zmarszczył brwi, zirytowany przerwą.

„A co z moją pożyczką, tato?” – naciskałem. „My… my skończyliśmy studia razem”.

Muzyka przy stole zdawała się ucichnąć. Dumny uśmiech mojego ojca zmienił się w maskę irytacji.

„Immani” – powiedział cicho i ostrzegawczo. „Nie psuj wieczoru swojej siostrze. Twoja sytuacja jest zupełnie inna”.

Wpatrywałam się w niego, zaciskając dłonie na kolanach.

„Jak to, inne?” – zapytałem. „Oboje skończyliśmy studia. Oboje pracowaliśmy równie ciężko. Oboje mamy ten sam tytuł. Oboje jesteśmy lekarzami”.

Moja mama Michelle odstawiła kieliszek z winem z głośnym kliknięciem. Pochyliła się do przodu, a jej diamenty zabłysły w świetle.

„Khloe wychodzi za mąż za Trevora” – powiedziała, jakby tłumaczyła coś prostemu dziecku. „Dołącza do rodziny Vanpeltów. Jej status się zmienił. Nie możemy pozwolić, żeby weszła do tej rodziny z długiem studenckim. To odbija się na nas”.

„Nie mogłam uwierzyć w to, co słyszałam. Ale mój dług odbija się też na tobie, prawda? Jestem twoją córką”.

„Bądź realistką, Ammani” – warknęła moja matka, a jej głos stracił uprzejmość. „Khloe wybrała specjalizację, która przynosi prestiż. Chirurgię plastyczną. To lukratywna dziedzina, godna inwestycja. Ty… ty wybrałaś pediatrię środowiskową. Będziesz pracować w klinikach dla osób o niskich dochodach za ułamek pensji. Szczerze mówiąc, możesz po prostu ubiegać się o jeden z tych rządowych programów umorzenia. Nie bądź samolubna. To jest moment twojej siostry”.

Spojrzałam przez stół. Trevor, bogaty narzeczony, nagle zafascynował się lodem w swojej szklance do wody, unikając mojego wzroku. A Khloe chowała go za kieliszkiem do szampana, ale ja to widziałam. Lekki triumfalny uśmieszek. Bawiło ją to. Cieszyło ją obserwowanie, jak znów trafiam na swoje miejsce.