Na przyjęciu u mojej siostry moja mama zasugerowała mojej ciężarnej żonie, żeby poszła zjeść gdzie indziej, żeby nie „psuć” atmosfery.

W zeszłą sobotę obchodziliśmy pierwszą rocznicę ślubu Jessiki i Marka. Moja mama zorganizowała uroczystą kolację w Bella Vista, eleganckiej włoskiej restauracji w centrum miasta. Wiedziała, że ​​to ja zapłacę rachunek, i nie miałem nic przeciwko.

O 18:00 usiedliśmy przy stole. Sarah wyglądała olśniewająco w ciemnoniebieskiej sukience, która podkreślała jej ciążowy brzuszek. W takim miejscu kolacja dla ośmiu osób z łatwością kosztuje ponad 800 euro, ale kazałem mamie zamówić, co tylko zechce.

Niezręczność zaczęła się, gdy kelner przyjął nasze zamówienia na drinki. Sarah poprosiła o wodę gazowaną z odrobiną cytryny. Moja mama skrzywiła się:
„Och, nie można już pić niczego „przyjemnego”” – powiedziała fałszywie radosnym tonem, który przyprawił mnie o dreszcze.

Jessica kontynuowała:
„Wiesz, Sarah, czytałam, że napoje gazowane nie są dobre dla dziecka”.
Sarah spokojnie wyjaśniła, że ​​jej lekarz dał zielone światło na wodę gazowaną, ale Jessica upierała się:
„Lepiej dmuchać na zimne. Matka musi się poświęcać dla swojego dziecka”.
Zobaczyłam, jak Sarah zaciska szczękę; po prostu skinęła głową i zmieniła zamówienie. Pierwszy błąd.

Prawdziwy skandal wybuchł, gdy podano dania. Sarah wybrała risotto z owocami morza. Zjadła połowę, gdy nagle zbladła i przeprosiła, żeby pójść do toalety. Poranne mdłości mogą się pojawić w każdej chwili, a ona cierpiała na nie od tygodni. Po powrocie poczuła się trochę lepiej, ale powiedziała mi, że potrzebuje przerwy.

Wtedy moja mama wykrzyknęła na tyle głośno, że wszyscy przy stole usłyszeli:
„Sarah, jeśli źle się czujesz, może powinnaś iść zjeść gdzie indziej. To wyjątkowy wieczór Jessiki i przyszliśmy tu zjeść porządną kolację”.

Zapadła lodowata cisza. Rodzice Marka byli zażenowani. Poczułam narastającą złość, ale zanim zdążyłam cokolwiek powiedzieć, mama dodała:
„Kobiety w ciąży nie powinny zostawać przy stole, jeśli nie potrafią się opanować. To wstyd dla wszystkich”.

W tym momencie Jessica wstała z okrutnym uśmiechem:
„Mama ma rację. Sprawiasz, że wszyscy czują się niekomfortowo z powodu swojego stanu. Lepiej by było, gdybyś została w domu”.

W oczach Sary pojawiły się łzy, ale powstrzymała je i zaczęła przepraszać, co jeszcze bardziej mnie oburzyło: moja żona cierpiała na nudności, a ona była pouczana, jakby była ciężarem.

Nie straciłem panowania nad sobą. Bez krzyku, uśmiechnąłem się, wstałem, podszedłem do niej i wyciągnąłem rękę.
„Chodź, kochanie” – wyszeptałem. „Chodźmy do domu”.
Spojrzała na mnie bez słowa, a potem z ulgą. Wziąłem jej torebkę i kawałek ciasta, który przyniosła, po czym odwróciłem się z powrotem do stołu:
„Miłego wieczoru; mam nadzieję, że wszystko ci się spodoba”.

W samochodzie Sarah wybuchnęła płaczem:
„Przepraszam bardzo, Davidzie. Zniszczyłam kolację Jessiki”.
„Nie waż się przepraszać” – odpowiedziałem. „Nie zrobiłeś nic złego. Absolutnie nic”.

Przywiozłem ją do domu, zrobiłem herbatę i zasnęła około 22:00, wyczerpana. Potem poszedłem do biura i zacząłem dzwonić. Mama i Jessica zapomniały, że żaden majątek nie spada z nieba: każdy przelew, każdy rachunek, każda mała przyjemność zależą ode mnie. Jeśli myślały, że mogą tak traktować moją żonę i nadal korzystać z mojego wsparcia, to czeka je bolesna konfrontacja.

W poniedziałek rano wstrzymałem automatyczne przelewy na konto mojej mamy; wycofałem kartę kredytową z rachunków za prąd i wodę; poinformowałem bank, że nie będę już spłacał kredytu hipotecznego, który był na moje nazwisko, i wystawiłem dom na sprzedaż. W przypadku Jessiki zamroziłem jej wspólne konto, anulowałem ubezpieczenie samochodu i zamknąłem kartę kredytową, którą jej dałem.

Jestem właścicielem baru, w którym pracowała moja matka, a także domu, który Jessica i Mark wynajmowali za niewielką kwotę. Postanowiłem sprzedać bar i podnieść czynsz za dom do ceny rynkowej.

Mój telefon zaczął eksplodować wiadomościami i połączeniami: najpierw skargi, potem oskarżenia, że ​​przesadzam. Nie odpowiedziałem.