Naśmiewali się z mojego spadku po dziadku – dopóki nie zobaczyli, co to naprawdę jest

Zainspirowany, rzuciłem się w wir realizacji marzenia, którego on nigdy nie zdołał zrealizować: założyłem firmę tekstylną w tym samym domu.

Przyjęło się – tak samo jak ich zazdrość.

Teraz ci sami krewni, którzy kiedyś się ze mnie śmiali, przychodzą do mnie z prośbą o pomoc i inwestycję.

Uśmiecham się, grzecznie odmawiam i idę dalej.

Siedząc przy kominku, pod jego zdjęciem na kominku, mówię cicho: „Zrobiliśmy to, dziadku”.

Zależało im na pieniądzach. Odziedziczyłem coś o wiele cenniejszego.

I teraz śmiech ustał.