Nie potrzebujemy twoich drobnych – mój brat roześmiał się z mojej oferty. Mama zgodziła się, że to poważna sprawa. Tylko się uśmiechnąłem. Jego bank dzwonił, proszę pana, pański główny inwestor wycofuje całe 40 milionów dolarów finansowania.

Gramy w zupełnie inną grę. Tata wzniósł toast za Tylera i Innovate Tech. Niech seria spełni wszystkie twoje oczekiwania. Wszyscy wznieśli toast. Ja wzniosłem toast machinalnie, z szaleńczym myśleniem. Przesiedziałem trzy lata w takiej atmosferze. Trzy lata protekcjonalnego traktowania, lekceważenia, traktowania, jakbym nie rozumiał podstawowych pojęć biznesowych.

Choć dosłownie posiadałem 28% udziałów w jego firmie, dosłownie kontrolowałem jego finansowanie, dosłownie zasiadałem w jego zarządzie pod korporacyjnym pseudonimem. Wściekłość była cicha, ale absolutna. Po kolacji wróciłem do swojego skromnego mieszkania i otworzyłem laptopa. Wyciągnąłem dokumentację Cascade Ventures, umowę akcjonariuszy, warunki finansowania, klauzule likwidacyjne.

Potem zadzwoniłam do Patricii. Patricio, tu Emily. Muszę umówić się na rozmowę z Tylerem Chinem, prezesem Innovate Tech, oczywiście członkiem zarządu. Jaki jest plan? Zatrzymałam się, myśląc o trzech latach protekcjonalnego traktowania. Trzech latach słuchania, jak nie rozumiem biznesu, podczas gdy finansowałam całą jego działalność. Trzech latach obserwowania, jak przypisuje sobie zasługi za sukces, który zbudowałam dzięki moim pieniądzom.

Przegląd inwestycji. Powiedziałem, że rozważam likwidację naszej pozycji. Przez telefon panowała długa cisza. Emily, jesteś większościowym udziałowcem. Jeśli Cascade się wycofa, Innovate Tech straci swoje główne źródło finansowania. Będą mieli może 4 miesiące na rozkręcenie się, zanim będą musieli zamknąć działalność lub znaleźć awaryjne finansowanie. Wiem.

Jesteś tego pewien? Pomyślałem o uśmieszku Tylera, jego protekcjonalnym tonie, jego absolutnej pewności, że jestem za mały, za bezpieczny, za nudny, żeby bawić się w jego świecie. „Umów się na rozmowę”, powiedziałem. Dwa dni później Tyler siedział w sali konferencyjnej Innovate na swoim kwartalnym posiedzeniu zarządu.

Oglądałem przez łącze wideo, jak zwykle, wyłączoną kamerę, gdy Patricia dołączyła do rozmowy. Dzień dobry, panie Chin – powiedziała Patricia profesjonalnym tonem. – Dziękuję za dołączenie. Obawiam się, że mamy kilka niepokojących kwestii do omówienia w związku z inwestycją Cascade Ventures w Innovate Tech. Tyler wyglądał na zdezorientowanego. Niepokojące? Uważałem, że wyniki za III kwartał były solidne.

Przychody wzrosły o 12% rok do roku. Osiągamy nasze kamienie milowe. Twoje wyniki finansowe są akceptowalne. Patricia przerwała. Jednak Cascade Ventures przeprowadza przegląd portfela i mamy obawy co do trajektorii firmy i strategicznej oceny kierownictwa. Osądu kierownictwa. Wyraz twarzy Tylera zmienił się z zakłopotania na defensywny.

O czym pan mówi? Działamy dokładnie zgodnie z planem. Jesteśmy na dobrej drodze do rozpoczęcia rozmów o serii B w przyszłym kwartale. Panie Chin, musimy być szczerzy. Pańskie prognozy dotyczące serii B są nierealistyczne. Pański cel wyceny 200 milionów dolarów nie znajduje potwierdzenia w obecnych wskaźnikach. Pańskie tempo spalania kapitału jest niepokojące i, szczerze mówiąc, mamy pytania dotyczące decyzji o alokacji kapitału. Tyler się zdenerwował.

Jakie decyzje? Byliśmy całkowicie transparentni. Każdy wydatek jest udokumentowany. Twoja Tesla, pakiet wynagrodzeń dla kadry kierowniczej, sponsoring konferencji, ekskluzywna przestrzeń biurowa. To nie jest efektywne wykorzystanie kapitału wysokiego ryzyka w fazie wzrostu. To standardowe wydatki prezesów startupów. Nie każdy założyciel firmy technologicznej otrzymuje finansowanie od Cascade Ventures.

Patricia powiedziała: „Mamy konkretne oczekiwania dotyczące dyscypliny kapitałowej, oczekiwania, które naszym zdaniem nie są spełniane”. Obserwowałem, jak na twarzy Tylera zmieniały się emocje: dezorientacja, gniew, strach. Zbudował całą swoją tożsamość wokół bycia odnoszącym sukcesy startupem. Najwyraźniej nigdy nie przyszło mu do głowy, że jego główny inwestor jest niezadowolony.

„Dobrze” – powiedział Tyler, wymuszając spokój. „Jeśli są jakieś obawy, zajmijmy się nimi. Możemy dostosować wydatki. Możemy zrewidować prognozy. Czego od nas potrzebujesz? Musimy omówić, czy Cascade Ventures chce utrzymać naszą pozycję inwestycyjną – powiedziała Patricia. Cisza była ogłuszająca. Utrzymać? Chcesz powiedzieć, że rozważasz wycofanie się? Rozważamy wszystkie opcje, w tym likwidację naszego udziału kapitałowego. Nie możesz.

To by zniszczyło firmę. Jesteśmy zależni od waszego finansowania operacyjnego. Jeśli wycofacie 40 milionów dolarów, zdajemy sobie sprawę z konsekwencji, panie Chin, dlatego właśnie prowadzimy tę rozmowę. Potrzebujemy zapewnienia, że ​​kierownictwo traktuje naszą inwestycję poważnie. Ja traktuję ją poważnie. Ta firma to moje życie. Wszystko, co zbudowałem.

Zadzwonił jego telefon. Spojrzał na niego zirytowany. Muszę odebrać. To mój bank. Proszę bardzo. Patricia powiedziała, że ​​odebrał Tyler, przełączając na głośnik. Tu Tyler Chin. Panie Chin, to David Reynolds z Pacific Trust Bank. Dzwonię w sprawie pana linii kredytowej dla firm. Zostaliśmy powiadomieni o potencjalnych zmianach w strukturze kapitałowej pańskiej firmy i musimy natychmiast omówić warunki kredytu.

Tyler zbladł. Zmiany? Jakie zmiany? Nasze umowy wymagają powiadomienia o wszelkich istotnych zmianach w składzie inwestorów. Otrzymaliśmy informacje sugerujące, że Twój główny inwestor może się wycofać. Czy to prawda? Właśnie prowadzimy rozmowy. Panie Chin, jeśli Twój inwestor serii A zlikwiduje swoją pozycję, Twoja linia kredytowa będzie natychmiast wymagalna.

To 8 milionów dolarów, które trzeba by spłacić w ciągu 30 dni. Tyler spojrzał na ekran, na którym wyświetlało się nazwisko Patricii. Jego wyraz twarzy wyrażał panikę. To nieporozumienie. Patricio, pani Morgan, damy radę. Cóż, musimy zobaczyć znaczące zmiany, panie Chin, powiedziała stanowczo Patricia. Zadzwonił kolejny telefon. Tym razem komórka Tylera.

Spojrzał na ekran, a jego ręka lekko drżała. To nasz dyrektor finansowy. Odbierz, powiedziała Patricia. Tyler zamienił się telefonami. Brian, co się stało, Tyler? Dzwonią do mnie dwaj nasi najwięksi klienci. Pytają o stabilność firmy. Ktoś im powiedział, że nasz główny inwestor może się wycofać. Microsoft grozi wstrzymaniem naszej umowy do czasu wyjaśnienia sprawy.

Co się, do cholery, dzieje? Nie wiem. Skąd oni w ogóle wiedzieli? Wieści szybko się rozchodzą w kręgach technologicznych. Czy to prawda? Czy Cascade Ventures się wycofuje? Tyler wyglądał, jakby miał zaraz zwymiotować. Prowadzimy dyskusje. Dyskusje o restrukturyzacji strategicznej. Reorganizacja strategiczna. Tyler, jeśli stracimy nasze główne finansowanie, to koniec.

Mamy cztery miesiące na rozbieg, może mniej. Nie uda nam się zebrać awaryjnej serii B w tym czasie. Wszyscy będą wiedzieć, że jesteśmy zdesperowani. Dostaniemy fatalne warunki albo wcale. Wiem o tym. Tyler się wkurzył. Zajmę się tym. Rozłączył się i wpatrywał w ekran. Patricio, panno Morgan, proszę, porozmawiajmy o tym racjonalnie.

Czego potrzebujesz? Co będzie potrzebne, żeby Cascade nadal inwestowało? Po raz pierwszy od trzech lat spotkań zarządu włączyłem mikrofon. Cześć, Tyler. Jego twarz zbladła. Kto? To Emily. Patrzyłem, jak przetwarza głos. Zmieszanie. Rozpoznanie. Całkowite niedowierzanie. M. Kim jesteś? Dlaczego jesteś na tej rozmowie? Bo jestem z Cascade Ventures, powiedziałem po prostu. Jestem twoim głównym inwestorem.

Posiadam 28% udziałów w waszej firmie. Jestem jej właścicielem od 3 lat. Cisza trwała tak długo, że myślałem, że połączenie ucichło. To niemożliwe, powiedział w końcu Tyler. Cascade to firma venture capital, prawdziwy fundusz venture capital z instytucjonalnym wsparciem. Cascade to spółka-fiszka, którą założyłem za pośrednictwem mojego doradcy inwestycyjnego.

To moje pieniądze, Tyler. Całe 40 milionów dolarów. Moje. Ty nie masz 40 milionów dolarów. Ja mam teraz 47 milionów dolarów. Miałem 52 miliony dolarów, kiedy w ciebie zainwestowałem. Od tego czasu zarobiłem około 5 milionów dolarów na innych inwestycjach, a wartość kapitału twojej firmy wzrosła o około 7 milionów dolarów. Zatem mój udział w Innovate Tech jest teraz wart w sumie około 47 milionów dolarów.

Wpatrywał się w ekran, jakbym mówił obcym językiem. To niemożliwe. Pracujesz przy analizie danych. Mieszkasz w tym malutkim mieszkaniu. Jeździsz 10-letnią Hondą. Tak, bo wolę inwestować pieniądze niż wydawać je na Tesle i zegarki Brightling. Jak to możliwe? To nie ma sensu.

Handluję od czasów studiów, Tyler. Zbudowałem swoje portfolio z 5000 do 2,3 miliona dolarów, zanim uruchomiłeś Innovate Tech. Kiedy potrzebowałeś finansowania, dostrzegłem dobrą okazję inwestycyjną. Stworzyłem więc Cascade, sfinansowałem twoją firmę i zasiadłem w zarządzie. Jestem Patricią Morgan i reprezentuję Cascade Ventures na każdym kwartalnym spotkaniu od 3 lat. Patricia nie milczała.

Jestem prawdziwą Patricią Morgan, panem Chinem, doradcą inwestycyjnym Emily. Reprezentowałem jej interesy zgodnie z jej prośbą. Wszystko było całkowicie legalne i odpowiednio udokumentowane. Tyler zapadł się w fotel. Byłeś w zarządzie. Byłeś… Byłeś moim głównym inwestorem przez cały ten czas. Tak. Podczas gdy ja, podczas rodzinnych obiadów, jego twarz zmieniła wyraz z szoku na przerażenie, gdy odtwarzał w pamięci trzy lata rozmów.

Każdy lekceważący komentarz, każdy protekcjonalny wykład o biznesie, za każdym razem, gdy tłumaczył mi podstawowe pojęcia, jakbym był dzieckiem. Podczas gdy mówiłeś mi, że nie rozumiem skomplikowanych zasad inwestowania, ja już skończyłem. Podczas gdy śmiałeś się z moich drobnych, podczas gdy tłumaczyłeś, że jestem zbyt niechętny ryzyku, by zajmować się poważnymi biznesami. Tak.

Przez cały ten czas, o mój Boże, dyskusje o serii B, którymi się chwaliłeś, nie prowadzą do niczego. Tyler, twoje prognozy są zawyżone. Twoje oczekiwania co do wyceny są nierealistyczne, a twoje nawyki zakupowe niepokoją każdego poważnego inwestora. Tesla została kupiona z kapitału wysokiego ryzyka przeznaczonego na rozwój produktu.

Zegarek został kupiony w tym samym miesiącu, w którym obcięłeś budżet na szkolenia zespołu obsługi klienta. Luksusowa powierzchnia biurowa kosztuje rocznie więcej niż pensje trzech młodszych programistów. Wydawałeś moje pieniądze, jakby były nieograniczone, a jednocześnie traktowałeś mnie, jakbym był za głupi, żeby zrozumieć podstawy finansów. Jego twarz z bladej zrobiła się czerwona. Hmm, nie wiedziałem.