O 3 nad ranem moja poobijana kary się na moim progu. „Mój mąż mnie atakuje z powodu swojej kochanki.” Cicho włożyłem mój stary mundur policyjny. Zdrada teraz stanąć przed wymiarem sprawiedliwości.

Łomotanie w drzwiach przerwania sen jak sen. Podskoczyłem, serce mi waliło.

Czerwone cyfry na moim budziku 3:15 nad ranem. Następna seria uderzeń w drewniane drzwi na dole.

Nie dzwonek do drzwi. Gołe ręce.

Trzydzieści pięć lat pracy jako detektyw w Chicago odkryło mnie jedną rzecz — o 3 nad ranem nigdy nie dzieje się nic dobrego.

Wrzuciłem szlafrok i ruszyłem w następną, każdy stopień w ciemności.

Moje miejsce odnalazły poręcz, następnie włącznik świateł. Hol rozświetlił się ostro.

Sen dalszy tłumik moje późniejsze, gdy odblokowywałem zamek i łańcuch.

W razu, gdy dotknąłem klamki, łomot ustał.

Otworzyłem drzwi. Stała tam moja córka, Christine — podświetlona uliczna, drżąca.

Przez ułamek sekundy był tylko cieniem. Następnie udostępnij światło i mój żołądek stężał jak kamień.

Jej lewe oko było spuchnięte i zamknięte, warga rozcięta. Wyschnięta krew pokrywała jej podbródek.

Ślady palców — pięć z nich — oplatały jej szyję. Sukienka była podarta na ramieniu.

„Tato”, wyszeptała, zanim opuści się w moim kierunku.

Ująłem ją, trzymając mocno, gdy szlochała mi na piersi. Nie pachniała siebie — nie było ani śladu jej waniliowych perfum.

Tylko strach. Strach ma zapach, i zapewniłem go dobrze.

„Mój mąż mnie” wyszeptała przez łzy. „Z powodu swojej kochanki.”