Od kilku dni Anna miała wrażenie, że coś się zmieniło.

Od kilku dni Anna czuła, że ​​coś się zmieniło. Dom, który miał być jej azylem, cichą przystanią po latach tułaczki po wynajmowanych mieszkaniach, przypominał pole minowe. Między nią a Markiem narastały niewypowiedziane napięcia, drobne napięcia, które z czasem przeradzały się w uroczyste milczenie.

Pewnego wieczoru, gdy światła w kuchni dawały ciepłe światło, a w tle grała kojąca muzyka, Anna postawiła filiżankę herbaty na kuchence, spojrzała na Marka i powiedziała:

Musimy porozmawiać. Nie o rachunkach, nie o pracy. O nas. Bo coś między nami słabnie. I nie chcę tego stracić.

Mark westchnął i stanął naprzeciwko niej przy stole.

– Też to czuję. I ja też się gubię. Może dlatego się zakołysałam.

Anna skinęła głową.