Ostrzeżenie: Błąd nr 1, jaki popełniasz, jedząc tuńczyka w puszce (unikaj rtęci!)

Inne błędy w jedzeniu tuńczyka, których należy unikać

Oprócz pomyłek gatunkowych, przy spożywaniu tuńczyka w puszce zdarzają się jeszcze trzy częste błędy:

Ignorowanie etykiet: Pomijanie drobnego druku może oznaczać pominięcie ważnych informacji zdrowotnych. Niektóre marki podają bardziej transparentne informacje o zawartości rtęci niż inne, dlatego warto poświęcić czas na szybkie sprawdzenie online.

Nadmierne spożycie:  Tuńczyk jest zdrowy w umiarkowanych ilościach, ale jego nadmiar może prowadzić do gromadzenia się rtęci. Eksperci zalecają ograniczenie całkowitego spożycia owoców morza do około 227 g tygodniowo, szczególnie dla osób z grupy podwyższonego ryzyka.

Nieprawidłowe odsączanie:  Niezależnie od tego, czy tuńczyk jest pakowany w oleju, czy w wodzie, dokładne odsączenie zapobiega rozmiękczeniu potraw i pomaga ogranic

Tuńczyk w oleju czy tuńczyk w wodzie: który jest bezpieczniejszy?

To może Cię zaskoczyć: tuńczyk w oleju może faktycznie zmniejszyć narażenie na rtęć. Rtęć wiąże się z tłuszczami, więc kiedy odcedzasz olej, pozbywasz się wraz z nim części metalu.

 Tuńczyk w oleju jest zazwyczaj bogatszy w kwasy omega-3 i witaminę D, choć ma więcej kalorii.

Z kolei tuńczyk w wodzie jest chudszy, ale może zawierać więcej rtęci. Jeśli więc martwisz się głównie rtęcią, lepszym wyborem może być dobrze odsączony, bogaty w olej tuńczyk.

Jak bezpiecznie włączyć tuńczyka do swojej diety

Nie musisz całkowicie rezygnować z tuńczyka — po prostu dokonuj mądrych wyborów:

• • W codziennych posiłkach wybieraj tuńczyka pasiastego (light).
  • Zawsze czytaj etykiety i wybieraj transparentne marki.
  • Tuńczyka należy spożywać naprzemiennie z innymi rybami o niskiej zawartości rtęci, np. łososiem, sardynkami, pstrągiem lub makrelą.
  • Stosuj się do zaleceń dotyczących wielkości porcji, zwłaszcza w przypadku dzieci i kobiet w ciąży.

Ostatnie myśli

 Tuńczyk w puszce  nadal jest cennym źródłem białka i niezbędnych składników odżywczych. Jednak zrozumienie ryzyka związanego z rtęcią – i wiedza, jak go unikać – pozwala cieszyć się nim bezpiecznie.

Następnym razem, gdy będziesz robić zakupy, poświęć chwilę na przeczytanie etykiety i dokonaj świadomego wyboru. Twoje zdrowie jest warte dodatkowej troski.

są takie same – niektóre rodzaje zawierają znacznie wyższe stężenie rtęci niż inne. Nie zdając sobie z tego sprawy, możesz regularnie spożywać niebezpieczne ilości. 

Przyjrzyjmy się bliżej temu, czym jest rtęć, dlaczego trafia do tuńczyka i jak dokonywać bezpieczniejszych wyborów, nie rezygnując jednocześnie z tego odżywczego produktu.

Czym jest rtęć i dlaczego trafia do tuńczyka?

Rtęć występuje naturalnie w Ziemi, ale praktyki przemysłowe, takie jak wydobycie i spalanie węgla, uwalniają jej nadmierne ilości do środowiska. Rtęć ostatecznie przedostaje się do oceanów, gdzie przekształca się w metylortęć – wysoce toksyczną formę.

Substancja ta kumuluje się w organizmach morskich, zwłaszcza u dużych ryb drapieżnych, takich jak tuńczyk. Proces ten nazywa się bioakumulacją: małe ryby absorbują rtęć z wody, większe ryby zjadają te ryby i tak dalej w górę łańcucha pokarmowego.

Kiedy dotrze do tuńczyka — a w końcu na Twój talerz — poziom rtęci może być niepokojąco wysoki.

Z biegiem czasu regularna ekspozycja na rtęć może uszkodzić mózg i układ nerwowy. Szczególnie narażone są kobiety w ciąży, dzieci oraz osoby z problemami kardiologicznymi lub neurologicznymi.