Panna Młoda, która wiedziała więcej, niż powinna

„Sarah nie mogła się doczekać, żeby wcisnąć mi w twarz twoją zdradę” – odpowiedziałam chłodno. „Dlatego zadbałam o to, żebyś nigdy o tym nie zapomniał”.

Na zewnątrz rozległy się kroki. Marianne i James, jego rodzice, wpadli do pokoju.

„Co się dzieje?” – zapytała Marianne, rozglądając się po okolicy.

Jej twarz zbladła. Jej wzrok padł na tatuaż. James, zawsze milczący, nie musiał nic mówić. Jego zaciśnięta szczęka i pięści mówiły wszystko.

„To proste” – powiedziałam spokojnie. „Greg mnie zdradził. Ze swoją byłą. W noc przed naszym ślubem”.

Marianne usiadła na skraju łóżka, oszołomiona. James zamarł. Greg leżał na podłodze, płacząc.

„Gregory” – warknął James. „Czy to prawda?”

Nie odpowiedział.

„Spał z nią” – potwierdziłam. „I powiedział jej, że potrzebuje »ostatniego smaku wolności«”.

Tylko dla zobrazowania
Marianne wydała z siebie zdławiony szloch. Oczy Jamesa płonęły gniewem.

Greg próbował się bronić. „To był błąd… Nie chciałem…”

„To nie był błąd” – warknęłam. „To był wybór. Zdradziłeś mnie. I teraz ponosisz konsekwencje”.

Błagał o wybaczenie. „Proszę, Lilith… Kocham cię…”

Zaśmiałam się.

„Kochasz mnie? Greg, ty nawet nie wiesz, czym jest miłość. Gdybyś wiedział, nie zrobiłbyś tego, co zrobiłeś”.

Powlokł się do mnie. „Proszę… Błagam cię”.

Cofnęłam się. „To koniec. Zniszczyłeś nas w chwili, gdy doczołgałeś się z powrotem do Sary”.

James zrobił krok naprzód, a jego głos brzmiał jak grzmot.

„Wstań” – rozkazał. „Wstań i spójrz prawdzie w oczy”.

Greg powoli wstał. Wyglądał żałośnie w pogniecionym smokingu, z zapłakaną twarzą – człowiek, który stracił wszystko.

Odwróciłam się do jego rodziców.

„Wychodzę” – oznajmiłam spokojnym głosem. „Teraz to wasz problem”.

„Lilith, proszę” – krzyknęła Greg po raz ostatni. „Nie odchodź…”

Tylko dla zobrazowania
Ale ja już skończyłam. Owinęłam się szlafrokiem, zakryłam tatuaż i podeszłam do drzwi.

„Lilith!” – krzyknął za mną. „Mogę się przebrać! Naprawię to!”

Nawet się nie odwróciłam. Nie miałam już nic do powiedzenia.

Schodząc po schodach, usłyszałam głos Jamesa – niski, wściekły – przecinający ciszę:

„To właśnie zrobiłeś, Greg. Zniszczyłeś wszystko”.

A potem dom wypełnił łzawy szloch Grega.

Ale mnie nie dotknął.

Wyszedłem z tego domu z podniesioną głową.

Uwolniony od kłamstw.

Uwolniony od zdrady.

Uwolniony od Grega.