Większość ludzi twierdzi, że zemsta nie jest tego warta. Ale kiedy macocha niszczy jedyną rzecz, jaka ci została po matce, coś w tobie się zmienia. A kiedy później prosi o przysługę, jakby nic się nie stało… cóż. Powiedzmy, że sprawiedliwość czasem pachnie gorzej niż poczucie winy.
Nazywam się Hannah Foster i moja mama zmarła, gdy miałam dziewiętnaście lat. Jedynym jej skarbem, którego strzegłam jak świętego artefaktu, była jej suknia ślubna – delikatna suknia w kolorze kości słoniowej, ręcznie uszyta przez moją babcię, zapakowana i przechowywana w pudełku na ubrania niczym skarb. Zawsze wyobrażałam sobie, że założę ją na siebie w dniu mojego ślubu, nie po to, by zastąpić jej obecność, ale by móc ją ze sobą zabrać.
Potem pojawiła się Elaine , moja macocha. Mój tata szybko się ożenił – nie skandalicznie szybko, ale wystarczająco szybko, żebym wciąż uczyła się żyć w pustce, którą po sobie zostawiła mama. Elaine pasowała do schematu podmiejskiej gospodyni domowej aż za idealnie: fryzury, perły i pasywno-agresywne komentarze opakowane w cukier.
Pewnej soboty, wracając z pracy, zastałam otwarte pudełko z ubraniami na stole w jadalni, a sukienkę rozłożoną jak na miejscu zbrodni. Tyle że zbrodnia nie wydarzyła się przed chwilą – wciąż trwała.
Elaine stała nad nim z nożyczkami do szycia i stertą taniej koronki rozrzuconej niczym konfetti.
„Co robisz?” krzyknąłem.
Nawet nie drgnęła. „Spokojnie, Hannah. Pomagam. Rękawy były przestarzałe, więc je przycięłam. Szczerze mówiąc, gust twojej matki nie był…”
Reszty nie pamiętam. Dzwoniło mi w uszach. Czułam ucisk w piersi. Widziałam tylko suknię – moją suknię – w ruinie. Jedwabne brzegi były postrzępione tam, gdzie je rozcięła, a gorset rozcięty, jakby operowała bez znieczulenia.
„Miałam to założyć” – wyszeptałam, drżąc.
Yo Make również polubił
Rozpaczliwy telefon mojej córki rozległ się podczas burzy: „Mamo… marznę… proszę, pomóż mi… pomóż mojemu dziecku”. „Gdzie jesteś?” błagałam. „Daniel zostawił mnie na przystanku autobusowym… ten ból…”, po czym w słuchawce rozległ się przeraźliwy krzyk…
Przeterminowana żywność: 10 produktów, które można spożywać po upływie daty ważności
12 superproduktów, które naturalnie oczyszczą Twoje jelito grube
Przy obiedzie mama prychnęła: „Twój sukces nic nie znaczy. Anna to jedyna córka, która się liczy”. Spojrzałem na nią spokojnie i powiedziałem: „Więc patrz, jak wykreślam cię z mojego życia na zawsze”. To, co wydarzyło się później, odebrało im mowę.