Porzucona przez bogatego mężczyznę, królowa piękności z niechęcią poślubiła robotnika budowlanego. W noc poślubną otworzyła starą szafę i osłupiała.

Michael zniknął, jej podania o pracę wciąż odrzucano, a jej rodzice w Kansas wierzyli, że ich córka zbudowała już udane życie w mieście, więc przestali wysyłać wsparcie finansowe. Ethan był jedyną osobą, która zauważyła, że ​​córka ma problemy, i został.

Kiedy rodzice Lily ogłosili, że ich córka wychodzi za mąż, całe miasteczko huczało od plotek.

„Królowa piękności wychodzi za mąż za robotnika budowlanego?”
„Musiała oszaleć po rozstaniu”.
„Może ten bogaty facet rzucił ją z jakiegoś powodu…”

Nawet jej rodzice poczuli się upokorzeni — przez lata chwalili się, że chłopak ich córki jest bogaty i odnosi sukcesy.

Ślub był kameralny, odbył się w zrujnowanym domu Ethana na skraju miasta. Lily płakała cicho podczas ceremonii, myśląc, że to nie jest przyszłość, o jakiej marzyła. Mimo to, powtarzała sobie – to lepsze niż samotność.

Tej nocy, w słabo oświetlonym pokoju z łuszczącą się farbą, skrzypiącym żelaznym łóżkiem i drewnianą szafą zniszczoną przez termity, Lily siedziała cicho, a jej serce było ciężkie od żalu.

Kiedy Ethan wyszedł na zewnątrz, żeby się umyć, rozejrzała się po pokoju i zauważyła starą szafkę pod oknem. Wyglądała na starą, ale pięknie rzeźbioną. Z ciekawości otworzyła ją i zamarła.

W środku znajdował się gruby, zakurzony płócienny worek, mocno zawiązany liną. Jej ręce drżały, gdy go rozwiązywała i złapała oddech.

Złoto.

Dziesiątki złotych pierścionków błyszczały w żółtym świetle, wypełniając całą szufladę szafki. Jej myśli wirowały. Jak to możliwe, że to tu jest? Czy on… to ukradł?

Kiedy Ethan wrócił, zastał ją wpatrującą się w torbę szeroko otwartymi oczami. Uśmiechnął się delikatnie.