Prośba o 7 dolarów, która zmieniła wszystko

Kobieta zawahała się, ale w końcu usiadła, przyciągając Tylera bliżej. Mike pochylił się do przodu, jego głos był niski i spokojny. „Czy ktoś robi krzywdę tobie albo twojemu synowi?”

Jej opanowanie prysło. Łzy napłynęły jej do oczu. „Proszę” – wyszeptała. „Nie rozumiesz. On nas zabije”.

„Rozejrzyj się wokół stołu” – odpowiedział stanowczo Mike. „Każdy z nas kiedyś stawiał czoła tyranom. Każdy z nas chronił niewinnych. Tacy właśnie jesteśmy. A teraz powiedz nam – czy jesteś w niebezpieczeństwie?”

Jej ciche, drżące skinienie głową było wystarczającym potwierdzeniem, jakiego potrzebowali.

Konfrontacja
Właśnie wtedy mężczyzna w koszulce polo wyskoczył z boksu naprzeciwko baru. Jego twarz poczerwieniała z wściekłości. „Sarah! Co ty, do cholery, robisz z tymi ludźmi? A ty, dzieciaku! Chodź tutaj!”

Ruszył w stronę stolika.

Wielki Mike powoli wstał. Nie zaciskał pięści ani nie podnosił głosu. Stał się po prostu nieruchomy, niczym ściana. Pozostali motocykliści stali za nim w idealnej ciszy, a sama ich obecność napełniała pomieszczenie niewypowiedzianym autorytetem.

„Synu” – powiedział Mike głębokim, spokojnym głosem – „usiądź z powrotem. Twoja rodzina jest dziś u nas bezpieczna. Nie tkniesz ich”.

Mężczyzna splunął: „To moja żona i dziecko!”

„Nie” – powiedział stanowczo Mike, robiąc krok naprzód – „to matka i dziecko, które są teraz pod naszą opieką. Zapłacisz rachunek, wyjdziesz przez te drzwi i nie pójdziesz za nimi. Czy to jasne?”

Dręczyciel spojrzał na wpatrującą się w niego ścianę ze skóry i stali. I jak większość dręczycieli, w obliczu prawdziwej siły załamał się. Zająknął się, zbladł i wycofał.

Początek akcji ratunkowej
Ta noc nie była końcem – to był dopiero początek. Motocykliści nie pozwolili Sarze i Tylerowi wrócić na niebezpieczeństwo. Jeden z ich braci, prawnik o pseudonimie „Rekin”, poszedł z Sarą złożyć wniosek o ochronę, podczas gdy reszta klubu zabrała Tylera do swojej siedziby.