Samotny milioner zatrudnił ją jako towarzyszkę — ale gdy jej ukryta przeszłość wyszła na jaw, nic już nie było takie samo

Ale Claire…

Wstał. Nie przestraszona. Nie załamana. Pewna siebie. Gdybym mógł, że ta noc nadejdzie.

— Słuchanie — które nastąpiło — albo nastąpiło wszystko od nowego.

Nie był gotowy na swój opór. Rzucili się do – ale Claire ruszyła pierwsza. Powaliła jednego, wbiła drugiego w balustradę dachu, wyrwała nóż z jednego ręki i zatrzymana go w stronę ich przywódcy.

Ethan zamarł. To nie była ta krucha kobieta, którą można, że ​​wynajął. była wojowniczką, która mogła być zagrożona między trzymaniem się a puszczaniem.

W końcu mężczyźni rozproszyli się, wstrząśnięci i pokonani. Claire, bez tchu, z drżącymi szefami, wyszeptała:
— „Przykro mi, że musiałeś zobaczyć tę osobę moją osobowość”.

Prawda o święcie
Tej nocy nikt z nich nie spało. wymagane do wschodu słońca nad miastem.

Claire opowiedziała mu wszystko – o swojej przeszłości ukrytej w cieniu, o ukrytej, która zmusiła ją do kontynuowania, o walkach, które stoczyła, io tym, jak jej zmagania stały się przypomnieniem: życie potrzebne przeżycia teraz, nie później.

Ethan słuchał w milczeniu – jego serce pękało, ale było też przepełnione podziwem i czymś, czego nigdy się nie spodziewał: miłość

ią.

— Dlaczego ze względu na błąd zostałeś? — pytanie cicho.

— „Bo byłeś sam, tak jak ja. Bo jesteś tego, co otrzymasz ci. I bo… przedstawiony, jak może być wyposażony w życie z tobą”.

— „A teraz?”

— „Teraz się boję. Nie o siebie. O nas.”

Miłość, która jest ich wspólna
Po tamtej nocy Ethan już nigdy nie był taki sam. Sprzedał część swojego imperium, oddał zaufanego partnera i porzucił niekończące się cykle kontaktów i nagłówków. Zamiast tego ofiarował się życie – organizacja charytatywna, finansując opiekę, gdzie jej brakuje.

Jednak Claire zastosowała leczenie, a Ethan był u jej boku na każdym kroku. Wspierał ją w natychmiastowych zwątpieniach, wykonanie, w momentach, gdy brakuje jej siły. Stała się jej kotwicą.

I choć pojedynczy lekarz nie może obiecać jej wyzdrowienia, walczya – o siebie, o niego io ryzyko pozostania przy mężczyznach, którego pokochała.

Epilog: Ponownie na dachu
Dwa lata później stali się ponownie na tym samym dachu, potencjalnie na mieście jaśniejącym w blasku ognistego zachodu słońca.

— „Pamiętasz pierwsze pierwsze?” Zapytanie Claire łagodnem.

— „Oczywiście. przewoz, że zostałem uderzony, ale stałeś się członkiem mojego życia.”

Uśmiechnęła się, pochyliła się i pocałowała go.
— „Życie jest przypadkowe. Czasami zadaje nam ból tylko po to, przez wydarzenie nas, jak zwykłe szczęście”.

— Kocham cię — powiedział Ethan.

— Wiem. Ja też cię kocham.

W systemie hałasu i niespokojnego tempa dwa serca odnalazły się. Nie idealny, ale prawdziwy. Nie bezkresne, ale żywe.