Schowałam się za kurtyną, żeby zrobić mężowi niespodziankę w dniu jego urodzin – to, czego byłam świadkiem, zmieniło wszystko i zemściłam się

Oczy Sadie rozszerzyły się, a jej dłonie powędrowały do ​​ust.

„Mówisz poważnie?” zapytała. „Zrobił to po tym wszystkim, co dla niego zrobiłeś? Nie. Nie pozwolimy mu na to”.

Skinęłam głową, próbując przełknąć gulę w gardle.

„Muszę to zobaczyć na własne oczy” – powiedziałem. „Potrzebuję dowodu. Chcę, żeby wiedział, że mnie nie tylko zdradził. On mnie nie docenił”.

„Będziesz miała dowód, którego potrzebujesz, Harlene” – powiedziała, kładąc mi rękę na ramieniu. „Chodźmy. Pójdziemy za nimi. Nie mogę pozwolić ci robić tego samej”.

Wyszliśmy z domu i szybko zauważyliśmy samochód Anthony’ego niedaleko naszej ulicy. Pojechaliśmy za nim do hotelu, gdzie Anthony często jeździł na swoje „spotkania biznesowe”.

Zaparkowaliśmy niedaleko wejścia i czekaliśmy, aż wejdą.

Kilka minut później Anthony wysiadł z samochodu w towarzystwie kobiety.

Była młodsza, może pod trzydziestkę, z blond włosami, które wyglądały na profesjonalnie ułożone. Roześmiali się, wchodząc do holu, zupełnie nieświadomi burzy, która zbierała się zaledwie kilka stóp dalej.

Sadie mocno ścisnęła kierownicę.

„Co chcesz zrobić?” zapytała.

Wziąłem głęboki oddech.

„Wchodzimy” – powiedziałem. „Chcę zobaczyć ich twarze”.

W holu hotelu panowała cisza, za recepcją stał tylko jeden pracownik. Podszedłem i starałem się zachować spokój.

„Dzień dobry, muszę zostawić coś dla męża w jego pokoju” – powiedziałam uprzejmie, przesuwając identyfikator po blacie. „To Anthony. Właśnie się zameldował”.

Recepcjonista spojrzał na mnie przez kilka sekund, zanim podał mi numer pokoju. Ręka mi się trzęsła, kiedy go zapisywałem, ale nie dałem tego po sobie poznać.

Następnie Sadie i ja udaliśmy się do windy.

Gdy dotarliśmy do sypialni, cofnęłam się o krok, bo nie byłam pewna, czy chcę zobaczyć, co się wydarzy.

Wtedy Sadie położyła mi dłoń na ramieniu, uspokajająco.

„Jesteś silniejsza, niż myślisz, Harlene” – powiedziała mi. „Dasz radę”.

Skinąłem głową i głośno zapukałem do drzwi.

“Posprzątajcie!” krzyknęła stanowczo Sadie.

„Wszystko w porządku!” – odpowiedział Anthony z wnętrza. „Nie ma potrzeby wchodzić!”

Wymieniłem spojrzenia z Sadie i ponownie zapukałem do drzwi.

„Proszę pana, powiedziano nam, że jest problem z prześcieradłami” – powiedziała. „To zajmie tylko chwilę”.

Kilka sekund później drzwi się otworzyły i oto był on. Anthony. Stał tam, ubrany tylko w bokserki.

„Harlene?!” Spojrzał na mnie szeroko otwartymi oczami. „Co ty tu robisz?”

Nie odpowiedziałem. Po prostu otworzyłem drzwi i przeszedłem obok niego do pokoju.

Kobieta, jego kochanka, stała przy łóżku w szlafroku.

Przez chwilę żadne z nas się nie odzywało. Potem Anthony zaczął jąkać się i wymawiać wymówki.

„To nie to, na co wygląda” – wyjąkał. „Po prostu…”

„Zachowaj to dla siebie” – powiedziałem.

Potem wyjąłem telefon i zacząłem nagrywać. „No dalej, Anthony. Wyjaśnij się. Wyjaśnij, dlaczego jesteś tu z nią na urodzinach, skoro twoja żona była w domu i przygotowywała dla ciebie niespodziankę”.

Próbował przemówić, ale nie wydobył z siebie ani jednego słowa. Tymczasem kobieta próbowała wyjść, mamrocząc coś o tym, że nie chce się w to mieszać, ale Sadie zablokowała drzwi.

„Nie tak szybko” – powiedziała ostro Sadie. „Byłeś częścią tego bałaganu. Nie masz prawa tak po prostu odejść”.

Pokręciłem głową i zwróciłem się do Anthony’ego.

„Ufałem ci, Anthony” – powiedziałem. „Dałem ci wszystko, co miałem. Zrobiłem tak wiele, żebyśmy byli szczęśliwi, a ty mi się tak odwdzięczasz?”

Nie miał odpowiedzi.

Mężczyzna w pokoju hotelowym | Źródło: Midjourney

Kobieta stojąca w swoim domu | Źródło: Midjourney