Serce matki nigdy nie kłamie: To, co odkryła po adopcji syna, zmieniło wszystko

Ella i Eric marzyli o rodzinie. Ale prawda, która wyszła na jaw po sprowadzeniu do domu ich adoptowanego syna, rozbiła wszystko.

Marzenie o trzymaniu dziecka w ramionach, tupaniu małych stópek po podłodze i byciu nazywanym „mamo” lub „tato” – dla Elli i Erica to marzenie było wszystkim. Nie było tylko nadzieją. Było siłą napędową każdego wyboru, którego dokonywali przez lata.

Pragnęli zostać rodzicami. Chcieli dzielić się swoją miłością, domem i życiem z dzieckiem. Dlatego, gdy ciąża nie przyszła łatwo, nie poddali się.

Cena pragnienia dziecka
Ella i Eric włożyli w to marzenie całe serce. Po miesiącach, a potem latach, prób naturalnego poczęcia, sięgnęli po rozwiązania medyczne. Leczenie niepłodności. Zastrzyki hormonalne. Cykle in vitro, które wyniszczały Ellę emocjonalnie, fizycznie i finansowo. Każdy negatywny wynik był kolejnym ciosem w serce.

W końcu stało się jasne: posiadanie biologicznego dziecka nie było dla nich.

Ale to nie oznaczało, że przestali marzyć.

Postanowili adoptować.

I choć brzmiało to prosto – po prostu otwórz serce i sprowadź dziecko do domu – szybko przekonali się, że jest o wiele bardziej skomplikowane.

Dzień, w którym zobaczyła jego oczy
Eric, zawsze zajęty prowadzeniem firmy, zepchnął proces adopcyjny na dalszy plan. Ella, zdeterminowana i pełna nadziei, wzięła sprawy w swoje ręce. Szukała agencji, wypełniała sterty dokumentów i przeglądała niezliczone profile dzieci czekających na dom.

Początkowo marzyli o niemowlęciu, ale takie okazje były rzadkie. Po długich rozmowach zgodzili się adoptować malucha.

Wtedy go zobaczyła.

Z fotografii spoglądał na nią mały chłopiec, mający nie więcej niż trzy lata.

Miał niezwykle uderzające niebieskie oczy – oczy niczym otwarte niebo. Oczy, które wydawały się znajome. Poczuła natychmiastową więź, jakby jej dusza rozpoznała jego, zanim umysł zdążył je dogonić.

Miał na imię Sam.

Nareszcie rodzina
Ella i Eric przywieźli Sama do domu.